Doom (franĉizo)
| Doom (franĉizo) | |
|---|---|
| Disvolvo | id Software |
| Eldoninto | GT Interactive Software |
| Platformo | persona komputilo |
| Ĝenro | unuapersona pafludo |
Doom (stiligita al DOOM) estas videoludoserio kaj amaskomunikila franĉizo kreis de John Carmack, John Romero, Adrian Carmack, Kevin Cloud, kaj Tom Hall.[1] La serio enfokusigas nenomitan spacmarĉsoldaton, kiu batalas hordojn de demonoj kaj malmortulo por savi teron de apokalipsa invado.
La originala Doom estas konsiderata en la kompanio de pionira unua-persona pafada videoludo. Ĝi introdukis al IBM-kongruaj komputiloj trajton kiel ekzemple 3D-grafiko, tri-dimensiaj spacoj, retmultiludanta ludado, kaj subteno por modifoj kreitaj de ludanto kun la Doom WAD-formato. Pli al 10 milionoj kopioj de ludo en la Doom franĉizo estas venditaj; la franĉizo estas generita multaj sekvoj, noveloj, komiksoj, tabulludo, kaj filmoadapto.
Superrigardo[redakti | redakti fonton]
La Doom-videoludoj konsistas al unuaj-personaj padafaj videoludoj, en kiuj la ludanto kontrolas nenomitan spacmarĉsoldaton kutime nomita Doomguy (Doom-ulo); en la 2016 serio, la protagonisto estas nomita la "Doom Slayer" aŭ simple "Slayer". Ludantulo batalas kontraŭ la arme de infero, formita de demonoj kaj malmortulo. La videoludoj kutime okazas sur granda bazo en Marso aŭ ĝiaj lunoj, sed foje ankaŭ en infero. La klasika serio havas limigitan fokuson al la rakonto - multe da ĝi troveblas en la manlibroj kaj ne en la ludoj. Pli lastatempaj titoloj, precipe la 2016 serio, havas pli grandan fokuson de la rakonton.
La unua ludo havas ok armilojn kun malsamaj fortoj kal malfortoj, desegnita por kontinua uzi dum la tuta ludo. Kia la ludanto portas tuta de la armiloj, strategioj kiel la "gun juggling" (laŭvorte "pafilaĵonglado") - rapide ŝangi inter la pafiloj depende de la cirkonstancoj - povas esti uzita.[2] Aldone al batalomekaniko, Doom-nivelo ofte havas labirintojn, kolorajn ŝlosilkartojn, kaj kaŝitajn areojn.[3][4] Pro teknikaj limigoj, la ludanto ne povis salti aŭ rigardi supren kaj malsupren en la klasika serio. Ĉi tiuj eblecoj estas aldonita en la pli nova titoloj.[5]
Tempolinio[redakti | redakti fonton]
- 1993: Doom
- 1994: Doom II: Hell on Earth
- 1995: Master Levels for Doom II
- 1995: The Ultimate Doom
- 1996: Final Doom
- 1997: Doom 64
- 2004: Doom 3
- 2005: Doom 3: Resurrection of Evil
- 2005: Doom RPG
- 2009: Doom Resurrection
- 2009: Doom II RPG
- 2010: Doom II: No Rest for the Living
- 2012: Doom 3: BFG Edition
- 2016: Doom
- 2017: Doom VFR
- 2019: Sigil
- 2020: Doom Eternal
- 2020: Doom 64: The Lost Levels
- 2020: The Ancient Gods, Part One (ekspansio por Doom Eternal)
- 2021: The Ancient Gods, Part Two (ekspansio por Doom Eternal)
- Venonta: Sigil 2
Ricevo[redakti | redakti fonton]
| Ludo | GameRankings | Metacritic |
|---|---|---|
| Doom (1993) | (PC) 86.67%
(PS1) 84.00% (iOS) 82.86% (X360) 80.16% (32X) 80.00% (GBA) 79.87% (JAG) 78.75% (SNES) 54.05% (SAT) 47.00% |
(iOS) 84
(X360) 82 (GBA) 81 |
| Doom II: Hell on Earth | (PC) 95.00%
(X360) 77.36% (GBA) 76.64% |
(PC) 83
(X360) 77 (GBA) 77 |
| Final Doom | (PS1) 80.71%
(MAC) 60.00% (PC) 56.00% |
— |
| Doom 64 | (N64) 73.47% | (XONE) 77
(PS4) 75 (Switch) 77 |
| Doom 3 | (Xbox) 87.63%
(PC) 86.63% |
(Xbox) 88
(PC) 87 |
| Doom 3: Resurrection of Evil | (PC) 79.52%
(Xbox) 78.02% |
(PC) 78
(Xbox) 77 |
| Doom RPG | (MOBI) 87.45% | — |
| Doom Resurrection | (iOS) 86.43% | (iOS) 79 |
| Doom II RPG | (MOBI) 80.00%
(iOS) 79.00% |
(iOS) 80 |
| Doom 3: BFG Edition | (PS3) 68.00%
(X360) 66.63% (PC) 51.67% |
(PS3) 67
(X360) 67 (PC) 59 |
| Doom (2016) | (XONE) 89.04%
(PS4) 85.82% (PC) 85.38% |
(XONE) 87
(PS4) 85 (PC) 85 (Switch) 79 |
| Doom Eternal | — | (XONE) 88
(PS4) 87 (PC) 88 (Switch) 81 |
En 1996, Next Generation rangis la serion al la 19-a plej bona videoludo ĉiutempe, dirinta ke malgraŭ centoj de kopiantotitoloj, neniu kapablis egali la originalon.[6] En 1999, Next Generation listigis la Doom franĉiso al ilia numero 25 en ilia 50 plej bona videoludo ĉiutempe, priskribanta la demonoj kiel iuj el la plej timiga aferoj kiu povas esti vidita en komputila ekrano.[7]
Doomguy ankaŭ estas bone ricevita. UGO Networks rangis la tuttempe silenta protagonisto kiel ĝia kvara plej bona videoludoprotagonisto 2012.[8] En 2013, Complex rangis lin kiel numero 16 al ĝia listo de plej bonegaj soldatoj en videoludoj, kie ĝi ankaŭ nomis li kiel la originala videoludo spacmarĉsoldato kaj unu el la klasikaj silentaj protagonistoj. Ambaŭ CraveOnline kaj VGRC rankis lin al la 5-a plej "badass" (mojosa) vira protagonisto de la historio de videoludojn.[9]
Vendoj[redakti | redakti fonton]
La originala Doom vendis 3,5 milionojn da fizika kopioj[10] kaj 1,15 milionojn de shareware-kopioj inter 1993 kaj 1999. Doom II vendis 1,55 milionoj da kopioj de tutaj tipoj en Usono dum la sama periodo,[11] kaj proksimume kvarono de tiu numero en Eŭropo.[12] Entute, la unuaj du ludoj vendis 5-6 milionojn da kopioj dum ĉi tiam. Doom 3 vendis 3,5 milionojn da kopioj, kaj ankaŭ multajn kopiojn de ĝia ekspansio Resurrection of Evil inter 2004 kaj 2006. Ĉi tiu faras ĝin la plej sukcesa ludo en la serio al tiam.[13] La vendonumbroj de Doom 64 ne estas malkaŝi. La 2016 rekomenco vendis plej de 2 milionoj kopioj por komputilo inter ĝia dato de lanĉo en majo 2016 kaj julio 2017.[14]
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ We Play Doom with John Romero. Ziff Davis (la 10-a decembro 2013). Arkivita el la originalo je la 11-a de januaro 2018. Alirita la 2-a februaro 2018.
- ↑ . Doom Eternal has ruined all other shooters for me (la 29-a aprilo 2021).
- ↑ Doom creator John Romero on what's wrong with modern shooter games (la 12-a novembro 2019).
- ↑ 10 Classic FPS Tropes That Aren't Around Anymore (la 28-a de junio 2021).
- ↑ Doom 64 is a Lost Gem, Nostalgic Counterpart to Eternal - Hardcore Gamer (la 19-a de marto 2020).
- ↑ Next Generation 21 (septembro 1996), p.64.
- ↑ "Top 50 Games of All Time". Next Generation. No. 50. Imagine Media. februaro 1999. p. 77.
- ↑ . Best Silent Protagonists In Video Games. UGO Networks (la 15-a marto 2014). Arkivita el la originalo je la 14-a majo 2013. Alirita la 7-a julio 2013. Arkivigite je 2013-05-14 per la retarkivo Wayback Machine Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2013-05-14. Alirita 2022-12-08.
- ↑ Chad Hunter, Michael Rougeau, The 50 Greatest Soldiers In Video Games Arkivigite je 2014-06-27 per la retarkivo Wayback Machine, Complex.com, la 25-a majo 2013.
- ↑ . Denting the ego of Id (la 20-a februaro 1999). Alirita la 7-a septembro 2021.
- ↑ PC Data Top Games of All Time (la 1-a novembro 1999). Arkivita el la originalo je la 2-a de marto 2000. Alirita la 31-a de majo 2018.
- ↑ Kushner, David. (2003) Masters of Doom: How Two Guys Created An Empire And Transformed Pop Culture. Random House. ISBN 0-375-50524-5.
- ↑ John Carmack and id Software's pioneering development work in 3D game engines recognized with two technology Emmy awards (la 9-a januaro de 2007). Arkivita el la originalo je la 5-a de julio 2008. Alirita la 15-a de julio 2008. Arkivigite je 2007-02-05 per la retarkivo Wayback Machine Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2007-02-05. Alirita 2022-12-08.
- ↑ Doom sells 2 million copies on PC (la 19-a de julio 2017). Alirita la 14-a de septembro 2017.