Elek Jakab (historiisto)
|
Por samtitola artikolo vidu la paĝon Elek Jakab (pentristo). |
JAKAB Elek estis hungara historiisto, arkivisto, ano de MTA (1889) naskita en Szentgerice la 13-an de februaro 1820 kaj mortinta en Budapest la 22-an de julio 1897.
Biografio
En 1841 Elek Jakab estis trezorejoficisto en Transilvanujo. En 1849 li luktis en manovroj de Bem en Transilvanujo kaj Bánság, sekve suferis kaptitecon. Poste li studis historion. Ekde 1861 li fariĝis kunlaboranto de arkivejo de ĉefgubernejo de Transilvanujo, en 1863 ĝia vicdirektoro, ekde 1867 direktoro, poste ekde 1875 vicarkivisto de Landa Arkivejo en Budapest, ekde 1893 ĝia vicgvidanto. Li priokupiĝis ĉefe la historion de Transilavanujo en la 16–19-aj jarcentoj. Kun Imre Mikó li redaktis Erdélyi Történeti Adatok (I–III. volumoj).
Ĉefaj verkoj
- Kolozsvár története (I–III. Pest, 1870)[1];
- A királyföldi viszonyok ismertetése (I–II. Pest, 1871–76);
- Br. Wesselényi Miklós hűtlenségi bűnpöre (I–II. Kolozsvár, 1876);
- A levéltárakról (Bp., 1877);
- Tanulmányok Erdély XVIII. századi történetéből (Bp., 1877);
- Szabadságharcunk történetéhez (Bp., 1881);
- A MTA kézirattárának ismertetése (Bp., 1892).
- Oklevéltár Kolozsvár története első kötetéhez [2]
- Székely telepek Magyarországon[3]
Bibliografio
- Gál Kelemen: J. E. élet- és jellemrajza (Kolozsvár, 1938).