Iracema
Iracema, la virgulino kun mielaj lipoj, estas brazila fikciulino en la samnoma romano de José de Alencar.
.jpg)
Iracema, la virgulino de mielaj lipoj, kiu havas la hararon pli nigran ol la fugilo de la grauno kaj pli longan ol la palma talio.
La mielĉelo de la "jatio" ne estis tiel dolĉa kiel ŝia rideto; nek la vanilo en la arbaro bonodoris kiel parfuma elspiraĵo.
Pli rapida ol la sovaĝa struto, la bruna virgulino trakuris la landinternon kaj la arbarojn de Ipu, kie kampadis ŝia militema tribo el la granda "tabaĵara" nacio. Ŝia gracia kaj nuda piedo, ne tuŝante ĝin, apenaŭ karesis la verdan pluŝon per kiu sin vestis la tero, kun la unuaj pluvoj. José de Alencar
Iracema estis tre bela indiĝena knabino, kiu devis resti virga, ĉar ŝi zorgas pri la preparo de rituala trinkaĵo uzata en la kulto de ŝia tribo. Ŝi pasiiĝis per portugalo Martim SOARES MORENO, kiu saviĝis de ŝipdrono proksime al vilaĝo de Iracema. Ŝi krom eksvirgiĝi kun li, donis al li la ritualan trinkaĵon kaj gravediĝis de li. Ŝi mortis dum nasko de ilia filo, Martin sukcesis fari boaton kaj atingi portugalan ŝipon forportante ilian filon "Moacir".
Iracema estas anagramo de "América" (Ameriko, portugallingve), kaj la romano signifas ke eŭropanoj amis Amerikon, sed mortigis ĝian popolon kaj forportis iliajn riĉaĵojn. Tio okazis ne per perfida planaĵo, sed ĉar estas neevitebla proceso, same kiel viro kiu gravedigas virinon ĉiam iom riskigas ŝian vivon.
La legado de romano Iracema estas deviga en brazilaj lernejoj. Iracema /irasema/ iĝis, sekve, iom ofta ina persona nomo en brazilo kaj eĉ nomo de vilaĝoj kaj kvartaloj, du municipoj en Brazilo nomiĝas Iracema.
La romano Iracema estis tradukita al Esperanto de Benedicto Silva kaj aperis eldonite de KKE okaze de la 9-a Brazila Esperanto-Seminario (21-a ĝis 26-a de julio 1974 en Fortaleza, kies ĉefa plaĝo estas Praia de Iracema).