Memoraĵoj el Ypakarai

Lago Ypakarai

«Memoraĵoj el Ypakarai», aŭ en hispana Recuerdos de Ypacaraí, estas gvaranistila kanto kun teksto de Zulema de Mirkin kaj muziko de Demetrio Ortiz.

Per ĉi tiu kanto de ampleksa monda disvastigo Demetrio Ortiz malkaŝis sin kaj kontribuis al la kono de la muziko el Paragvajo kaj tiel kiel de la Lago Ypacaraí 25° 18′ 0″ S 57° 21′ 0″ U (mapo), kaj de la urbo Ypacaraí 25° 24′ 10″ S 57° 17′ 12″ U (mapo), situaj en la Centra Departemento de Paragvajo.

Historio

Rakontis Demetrio Ortiz ke en 1948, estante en Argentino, li komencis memori malnovan amon kaj per sia gitaro donis la notojn de kio estos Memoroj de Ypacaraí. Du jarojn poste, ankoraŭ estante en Argentino, Zulema de Mirkin skribis al ĝi la vortumadon. De ĉi tiu momento pasis du jaroj ĝis la kanto estis ludita por la unua fojo en 1952.

En 1971 fariĝis la unua okazo de la Festivalo de la lago Ypacarai kie oni donis honorojn al Demetrio Ortiz pro la kunmetaĵo kiu popularigis la nomon de la urbo kaj de la lago pri kiu li sentis grandan amikecon, ĝis la punkto ke li sentis sin la adopta filo de la menciita urbo, kaj kie liaj restaĵoj kuŝas.

La vorto "kuñatai" en la teksto de la kanto estas de gvarania origino kaj signifas sinjorinon aŭ junulinon.

Kantoteksto en esperanto

Unu varman nokton ni kunkoniĝis
apud l' blua lago Ypakarai.
Vi domaĝe kantis laŭ la pado
malnovajn melodiojn gvaranie.

Kaj per la ĉarmo de viaj kantaĵoj
renaskiĝadis via amo en mi.
Kaj en la bela nokto de plenluno,
el viaj blankaj manoj mi sentis varmon,
ke pro viaj karesoj doniĝis al mi amo.

Kie estas vi nun mia junulin'(kuñatai)
ke via milda kanto ne alvenas min.
Kie vi nun estas
mi vin avidas
febre kaj frenez'.

Ĉio memoras vin mia dolĉa amo
apud l' blua lago Ypakarai.
Ĉio memoras vin,
mi vin avidas junulin'.

Kantoteksto en la hispana

Una noche tibia nos conocimos
junto al lago azul de Ypacaraí.
Tú cantabas triste por el camino
viejas melodías en guaraní.

Y con el embrujo de tus canciones
iba renaciendo tu amor en mí.
Y en la noche hermosa de plenilunio,
de tus blancas manos sentí el calor,
que con sus caricias me dio el amor.

Dónde estás ahora kuñataí
que tu suave canto no llega a mí.
Dónde estás ahora
mi ser te añora
con frenesí.

Todo te recuerda mi dulce amor
junto al lago azul de Ypacaraí.
Todo te recuerda
mi ser te añora
kuñataí...

Kantoteksto en la gvarania

Peteĩ pyhare ñasaindy põrãme
Ypacaraípe jajokuaá
purahéi pyasy heñõi che ñe'ãme
ñane mborayhu mandu'a harã.

Ne ñe'ẽ yvoty purahéi asype
che mo pirĩmba pe ne kunu'ũ
ha upe pyhare ñasaindy põrãme
nde jyva kiryĩ morotĩasyete
añandu oñua ko che mborayhu.

Mamopa reime kuñataĩmi
ahendusete ku nde purahéi
mamopa che ama reime ko'ãgã
rohechase...

Ypacarai rovyũ satĩ
oime ohesape ne ra'angami
ha ropurahéivo aiko rohenoivo
kuñataĩ.