Nathalie Rheims
| Nathalie Rheims | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Persona informo | |||||
| Nathalie Rheims | |||||
| Naskonomo | Nathalie Alix Jeanne Rheims | ||||
| Naskiĝo | 25-an de aprilo 1959 (65-jaraĝa) en Neuilly-sur-Seine, Seine,  Francio
| ||||
| Lingvoj | franca vd | ||||
| Ŝtataneco | Francio vd | ||||
| Familio | |||||
| Patro | Maurice Rheims vd | ||||
| Patrino | Lili Krahmer vd | ||||
| Gefratoj | Bettina Rheims vd | ||||
| Edz(in)o | Léo Scheer • Frédéric Botton vd | ||||
| Amkunulo | Claude Berri vd | ||||
| Profesio | |||||
| Alia nomo | Alix vd | ||||
| Okupo | aktoro • ĵurnalisto • filmproduktoro vd | ||||
| |||||
| En TTT | Oficiala retejo vd | ||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Nathalie RHEIMS (naskiĝis la 25-an de aprilo 1959) estas franca verkistino kaj produktoro.
Genealogio[redakti | redakti fonton]
Nathalie Rheims estas filino de Maurice Rheims, franca Akademiisto, kaj fratino de Bettina Rheims, fotografistino. Ŝi edziniĝis kun Léo Scheer en 1989.
Biografio[redakti | redakti fonton]
Ŝi debutis artan karieron kiel teatra komediistino. Apenaŭ 17-jara, ŝi eniris konservatorion de "rue Blanche". Dum 7 jaroj, t.e. ĝis 1983, Nathalie Rheims daŭrigis aktoran karieron, ĉu en teatro, ĉu en telefilmoj. En 1984, 25-jaraĝa, Nathalie Rheims esploris ĵurnalismon por la magazino Elle. Du jarojn poste, ŝi fariĝis produktoro, unue por TV6, estrita de Léo Scheer, unua versio de M6, poste por France 2, produktante kun Léo Scheer artan elsendon Haute curiosité prezentitan de Claude Sérillon kaj Maurice Rheims.
En 1999, Nathalie Rheims publikigis unuan romanon, L'un pour l'autre (édition Galilée) rekompencitan de premio Gai Savoir. En 2000, ŝi publikigis Lettres d’une amoureuse morte ĉe eldonejo Flammarion. Poste sinsekvis Les fleurs du silence kaj L’Ange de la dernière heure en 2001 kaj 2002. Ankaŭ en 2002, Nathalie Rheims kunproduktis filmon Une femme déménage. En 2003, ŝi ofertis novan romanon al la publiko, Lumière invisible à mes yeux ĉe eldonejo Léo Scheer. Le rêve de Balthus, Le cercle de Meggido kaj L'ombre des autres aperis en septembro 2004, 2005 kaj 2006 respektive, kaj enirigis ŝin en la liston de plej bonaj vendoj.
Kunulino kaj kunlaborantino de produktoro-reĝisoro Claude Berri, ŝi kreis kun li produktan societon de kino "Hirsch Productions" kaj implikiĝis, kiel asocia produktoro, en la filmojn L'un reste, l'autre pas, Les enfants, Le démon de midi, La Maison du bonheur, Ensemble, c'est tout, La Graine et le Mulet, Bienvenue chez les Ch'tis.
En 2007, Nathalie Rheims publikigis sian naŭan libron Journal Intime, roman ĉe eldonejo Léo Scheer. Paralele, ŝia oka romano L'ombre des autres estas adaptota al kino, kun Mylène Farmer en la ĉefa rolo (filmado antaŭplanita en 2010).
En 2008 aperis ŝia deka romano: Le Chemin des sortilèges ĉe eldonejo Léo Scheer.
Romanoj[redakti | redakti fonton]
- 1999: L’Un pour l’autre (Unu por la alia), Galilée (Folio)
- 2000: Lettres d’une amoureuse morte (Leteroj de mortinta amatino), Flammarion (Folio)
- 2001: Les Fleurs du silence (La floroj de l'silento), Flammarion (Folio)
- 2002: L’Ange de la dernière heure (la last-hora anĝelo), Flammrion (Folio)
- 2003: Lumière invisible à mes yeux (Lumo nevidebla de miaj okuloj), Léo Scheer
- 2004: Le rêve de Balthus (La revo de Balthus), Fayard-Léo Scheer (Folio)
- 2005: Le cercle de Meggido (La cirklo de Meggido), Léo Scheer (Livre de poche)
- 2006: L'Ombre des autres (Ali-ies ombroj), Léo Scheer
- 2007: Journal intime, roman (Intima taglibro, romano), Léo Scheer
- 2008: Le Chemin des sortilèges (La vojo de sorĉaĵoj), Léo Scheer
- 2009: Claude, Léo Scheer, Parizo
- 2010: Car ceci est mon sang (Ĉar ĉi tio estas mia sango), Léo Scheer, Parizo
- 2011: Le Fantôme du Fauteuil 32 (La Fantomo de Fotelo 32), Léo Scheer, Parizo
- 2012: Laisser les cendres s’envoler (Lasi cindrojn forflugi), Léo Scheer, Parizo
- 2014: Maladie d'amour (Am-malsano), Léo Scheer, Parizo
- 2014: Le Père-Lachaise, jardin des ombres (Père-Lachaise, ĝardeno de ombroj), Michel Lafon, Parizo
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
