Premo de Planck

El Vikipedio, la libera enciklopedio

En fiziko, la premo de Planck pP estas la mezurunuo de premo en sistemo de naturaj unuoj origine proponitaj de germana fizikisto Max Planck.

Ĝi egalas al

kie c estas lumrapideco en vakuo;

G estas gravita konstanto;
estas malpligrandigita konstanto de Planck;
lP estas la longo de Planck;
FP estas la forto de Planck.

Ĝia valoro estas

pP ≈ 4,63309(93) · 10113 Pa

La ĉeferarujo de la pritaksita valoro estas metita en krampoj.

Pli elvolvita formo de ĉi tiu lasta esprimo estas pP = 4,63309 · 10113 Pa ± 0,00093 · 10113 Pa.

Relativa necerteco de la valoro estas ĉefe pro necerteco de la gravita konstanto G. Relativa necerteco de pP preskaŭ egalas al tiu de G multiplikita je 2. Vidu plu en unuoj de Planck#Necertecoj de valoroj.

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]