Purigado de anuso

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Neceseja papero
Neceseja papero

Purigado de anuso estas grava higiena aktiveco en tereno de rektumo kaj pugo sekvanta post fekado.

La plej ofta maniero de la purigado de anuso estas helpe de neceseja papero kaj akvo. En kelkaj kulturoj estas uzata teks-ŝtofo, sablo, folioj de kreskaĵoj, branĉetoj, maizoligno. Iam estas uzata klistiro. Tradiciaj hinduistaj komunumoj kaj plimulto de muslimaj komunumoj uzas al tiu ĉi celo la propran maldekstran manon (la dekstra servas por manipulado kun nutraĵo kaj al salutado). En la mezepoka Eŭropo pro tiu ĉi celo estis uzataj muskoj kaj likenoj, per kiu oni pro tiu ĉi celo vigle komercis en urboj.

Neceseja papero

La uzado de la neceseja papero venis el Ĉinio, kie ties uzado estas dokumentita ekde la 6-a jarcento p.K. kaj ties disvastigo en la 13-a jarcento. Ankoraŭ en la 19-a jarcento estis en Eŭropo al uzado de neceseja papero naŭzo kun referenco al eblaj sanaj komplikaĵoj. La nuntempaj necesejaj paperoj havas diversaj modelojn, kolorojn, bonodorojn kaj diversajn kvantojn de tavoloj. En tempoj de mizero estis kaj estas uzata ankaŭ gazetpapero, sed kiu povas ŝtopi necesejujojn.

Akvo

La purigado de anuso per akvo estas farata tamen per lavo per varma aŭ varmeta akvoj kiel aliajn partojn de la korpo, kaj tamen sub fluanta akvo super bideo- La bideo estas uzata plejparte en Hispanio, Italio, Grekio aŭ Francio. En kelkaj landoj ĝi estas uzata komune kun la neceseja papero, en Japanio male sen ĝi. En pli moderaj kondiĉoj estas uzata duŝilo kunigita kun la necesejo (ankaŭ malofte muslima duŝilo) aŭ duŝilo kun varma akvo kunigita kun lavujo (en Eŭropo pli ofta).

Problemoj kun la purigado de anuso

Farado de anuslekado

Tekniko de la purigado de anuso estas kulture kondiĉita, tial ankaŭ al la malgrandaj infanoj ĝis la 4-a jaro de aĝo[1] post farigo de la neceso purigas la anuson kutime unu el la gepatroj. La plej ofta problemo estas neperfekta lavo kaj estiĝo de la t.n. brunaj strioj sur subvesto. Restoj de la fekaĵo nome restos traplektitaj en viletoj, kiuj aperas plejparte sur anusoj de ambaŭseksaj viroj ĉirkaŭ la rektuma aperturo, eventuale pro forviŝo de la anuso per la neceseja papero ili disiĝos plu sur la pubo, kaj pase de la tempo ili transpreniĝos per premo al la subvesto. Laŭ merkatikaj esploroj la blankan subveston havas (trejnpantalono, kalsono) ĉe viroj ŝatatecon nur 30%, ĉe viroj super 40 jaroj poste nur 15%.

Kun kreskanta ŝatateco de anusa seksumado estas uzata pli ofte en hejnoj eĉ ellavoj aŭ klistiroj, nome ne nur pro higienaj motivoj. Se objekto de seksa ekscitiĝo de viro estas virina klistiro, temas kutime pri fetiŝista devio, en pornografia industrio estas uzata markigo de klinika seksumado, kelka geopoj aŭ grupoj faras la purigon helpe de seksa tekniko nomata anuslekado.

Ofta problemo dum la purigado estas doloro kaŭzita per hemoroidoj kunigita kun eta sangado aŭ la t.n. ŝvitiĝo kaŭzita precipe de portado de kostumoj en varmegaj tagoj.

Diversaj manieroj de la purigado de anuso

En okcidenta kulturo kaj sur malproksima oriento estas uzata en plej granda plimulto neceseja papero, eventuale bideo. En kelkaj devenaj indianaj kulturoj aperas diversaj kutimoj rilate al naturaj kondiĉoj. La purigadon komprenata pli vaste ordonis eĉ Malnova testamento al judoj, sed ne ordonis ties manieron. Nova testamento jam havas neniajn destinojn de tiu ĉi tipo kaj ne kunigas la purecon de animo kun higienaj priskriboj.

Ekzemple la islama kredo havas la tutan kodekson Qadaahul Haajah,[2] kiu okupiĝas per la purigado kaj ĝi estas kombino de citadoj el Korano kaj Hadisoj. Laŭ tiu ĉi kodekso la muslimo devas:

  • Ekvoki "En nomo de Alaho, Alaho, mi petas vin, senigu min de ĉio malbona kaj peka!",
  • enpaŝi en la necesejon unue per la maldekstra piedo,
  • preni en la necesejon Koranon nek iun ajn sanktan aĵon,
  • ne devas dum fekado turniĝi perdorse al Mekao,
  • la fekadon li ne devas fari starante, kuŝante aŭ nuda,
  • senvestigi la vestojn li povas nur, kiam la pubo estas senpere super la tero,
  • la fekanto ne devas observi siajn seksorganojn aŭ elirintan fekaĵon,
  • li ne devas dum la fekado kraĉi, purigi la nazon, rigardi ĉi tien kaj reen, rigardi al ĉielo aŭ tuŝi la korpon,
  • la purigadon de anuso estas farata per la maldekstra mano kaj per akvo,
  • ĝusta maniero estas unue 3foje trafroti la anuson per neceseja papero de antaŭe malantaŭen kaj reen (vintre poste male), estas uzataj du, maksimume tri fingroj laŭ precize donita maniero (direkto kaj premo),
  • dum foriro la muslimo devus diri "mi dankas al Alaho, kiu senigis min de fiaĵo kaj donis la faciligon",
  • anstataŭ papero eblas uzi sablon.

En kelkaj nordiaj landoj kiel estas Norvegio aŭ Svedio ekzistas banejoj kun du neapartigitaj necesejoj por geedzoj, kiuj faras la neceson kaj la purigadon komune. En malproksima oriento, ekz. en Tibeto, estas kutimo amasa vizito de necesejoj, en areto minimume po tri. En kelkaj afrikaj landoj oni iradas en naturon aŭ sur strandon, kie kun la fekaĵoj kaj la purigado de anuso konsilos al si ondoj de maro aŭ varma sablo.

Referencoj

  1. Anal Cleansing
  2. USC-MSA Compendium of Muslim Texts