Sindromo de Anton–Babiński
La sindromo de Anton–Babiński estas rara malsano, kiun okazis lezio en la okcipitra parto de cerbo.[1] La uloj subite perdis ilian vidkapablon per kortikala traŭmato, kiun plejofte okazis apopleksio, sed povas ekigi ankaŭ post traŭmato de kapo. Du regiono de cerbo leziis: vidcentro, kiu vidis, kaj alia centro, kiu observas la vidkapablon. La ulo ne rekonas sian plenan blindecon.
La sindromo de Anton–Babiński estas komplemento de blindvidado, kiu signifikas, ke la ulo vidas senkoncie.
Simptomoj[redakti | redakti fonton]
La malsanuloj longtempe ne rekonas, ke ili ne vidas. Nur post multaj akcidentoj rekonas ilian blindecon. Post malmulta tempo ili asertas, ke ili vidas, kaj priskribas la ĉirkaŭon plene kaj detale, sed tute false.[2]
Ĝi estas multfoje ambaŭflanka, kaj ekstendiĝas je la plena vidkampo. Multfoje povas ankaŭ esti, ke iu nur rekonas, ke li ne vidas maldekstre, se li ofte puŝiĝas al la maldekstra murŝtuparo.
Karaktera estas ambaŭflanka cerebrala infarkto en la vidcentro de la cerbo.[1] La cerbtrunka arterio gvidas la sangon al tiu regionoj. Tiu havas du branĉon por la du flanko de cerbo.[3] Foje traŭmatiĝas la antaŭa vidvojo proksime al la okuloj.
Unue Gabriel Anton priskribis la sindromon ĉe Mrs. Ursula M. Ŝi ne rekonis sian plenan kortikalan blindecon, sed ŝi ne povis sin orientigi laŭ vidado.[4] Ŝi estis pli embarasite, ke ŝi multfoje devis serĉi vortojn.
Plie konita estas alia malsanulo en Monakow. Li ankaŭ ne rekonis sian blindecon, kaj tenis sin, ke li estus tute sana. Li rekonis iujn simptomojn, sed li atribuis ilin al lian malforton. Post lia morto la kuracistoj trovis, ke lia cerbo estas ambaŭflanke traŭmatigita.[4]
Historio[redakti | redakti fonton]
Oni nomigis la sindromon post Gabriel Anton kaj Joseph Babiński.
La aŭstra Gabriel Anton (1858-1933) estis neurologo kaj psikiatro.[1] Oni konas lin per liaj nervokirurgiaj inventoj. Li esploris la kortikon de cerbo kaj bazalajn ganglionojn.
La pola Joseph Jules François Félix Babiński (1857-1932) estis en Francio unu el la plej pli fruaj klinika neurologo. Li faris sin konita per esplorado de malsanaj plandaj refleksoj. Poste li havis multan alian rezulton. La franca Akademio donis al li membrecon.
Notoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Anton G (1898): Über die Selbstwahrnehmung der Herderkrankungen des Gehirns durch den Kranken bei Rindenblindheit und Rindentaubheit, Arch Psychiat Nervenkr 32: S. 86–127
- ↑ Schnider A (1997): Verhaltensneurologie, Georg Thieme Verlag, ISBN 3-13-109782-5
- ↑ Trepel M (1995): Neuroanatomie, Urban & Schwarzenberg, ISBN 3-541-13431-3
- ↑ 4,0 4,1 Karnath H-O und Thier P (2003): Neuropsychologie, Springer, ISBN 3-540-67359-8