Valverde de Mérida

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Valverde de Mérida
municipo en Hispanio

Blazono

Blazono
Administrado
Poŝtkodo 06890
En TTT Oficiala retejo [+]
Demografio
Loĝantaro 1 018  (2023) [+]
Loĝdenso 19 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo 38° 55′ N, 6° 13′ U (mapo)38.910833333333-6.2202777777778Koordinatoj: 38° 55′ N, 6° 13′ U (mapo) [+]
Alto 267 m [+]
Areo 52,7 km² (5 270 ha) [+]
Horzono UTC+01:00 [+]
Valverde de Mérida (Ekstremaduro)
Valverde de Mérida (Ekstremaduro)
DEC
Valverde de Mérida
Valverde de Mérida
Situo de la komunumo en Ekstremaduro
Valverde de Mérida (Hispanio)
Valverde de Mérida (Hispanio)
DEC
Valverde de Mérida
Valverde de Mérida
Situo de la komunumo en Hispanio

Map

Alia projekto
Vikimedia Komunejo Valverde de Mérida [+]
vdr
Blazono de la vilaĝo kie videblas la kruco de la Ordeno de Santiago

Valverde de Mérida estas municipo de Hispanio, en la provinco de Badajoz, regiono de Ekstremaduro. Estas tri aliaj vilaĝoj kun sama nomokomenco en la provinco.

La loĝantoj nomiĝas valverdeños. La censita populacio en 2008 estis de 2.033 loĝantoj.

Situo[redakti | redakti fonton]

Valverde de Mérida estas situa en la centra parto de Ekstremaduro en la komarkodistrikto Vegas Bajas je kurbo de la rivero Guadiana kaj fakte okcidente de la frata komarko Vegas Altas, je altitudo de 267 m; je 72 km de Badajoz, provinca ĉefurbo kaj nur je 10 km de Mérida, la regiona ĉefurbo, al kiu utilas kiel dormovilaĝo aŭ eĉ dormokvartalo. La surfaco de ties teritorio estas de 52,7 km².

Ekonomio[redakti | redakti fonton]

Agrikulturo kaj brutobredado, lastatempe minacata pro la projekto de konstruo de termocentralo.

Historio[redakti | redakti fonton]

La loko estis reloĝata post la "Reconquista" laŭ la fuero (propra leĝo) de Mérida de 1235. Ĝi apartenis al la Ordeno de Santiago. En 1630 ĝi sendependiĝis el tiu jurisdikcio kiam atingis la titolon de Vilaĝo per de pago de 16.000 dukatoj.

Arkeologio[redakti | redakti fonton]

Krom iknito kion valverdanoj nomigas 'la pisá la vaca' (Bovinspuro), estas antaŭromiaj kaj visigotaj restaĵoj, sed plie abundas la restaĵoj de vilaoj kiuj provizis al la romia ĉefurbo de Emerita Augusta el agrikulturaj produktoj.

Monumentoj[redakti | redakti fonton]

  • Preĝejo de Sankta Marina.
  • Ermitejo de Sankta Ana.