Tabulo

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Tabulo estas plata, ne tre dika peco el ligno aŭ el alia malmola materialo.

Laŭ Francisko Azorín tabulo estas Peco de ligno el trunko laŭlonge segita, plata kaj sufiĉe larĝa, kaj ankaŭ povas esti simila plataĵo el ŝtono[1]. Li indikas etimologion el la latina tabula (tabulo). Kaj li aldonas la terminojn tabularo, por planko, podio formita per kunigitaj tabuloj; memortabulo, por tabulo, plataĵo dediĉita je memoro de homo aŭ jaro; tabuli, por kovri per tabuloj ion; tabulaĵo, por io farita eñ tabuloj; tabuleto, tabulego.[2]

Aparte notindas jenaj specoj de tabuloj:

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Notoj[redakti | redakti fonton]

  1. Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo kaj metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 196.
  2. Azorín, samloke.