Aŭlo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
La aŭlo de la universitato de Göttingen (2013)

La aŭlo estas salonohalo uzata por asembleoj, solenaĵoj aŭ festoj en universitato aŭ alia supera instruejo.

La vorto devenas de la greka aule. Ĉe Homero la aule (greke αυλή, „korto“) estis la korto la domo ĉirkaŭita de konstruaĵoj.

Laŭ Francisko Azorín aŭlo estas Universitata ĉambrego, por solenaj kunsidoj, por lekcii.[1]

Notoj[redakti | redakti fonton]

  1. Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 26.