Armaan läheisyys
Armaan läheisyys estas en Finnlando konata kanto, kiun diskis ekzemple Eija Ahvo. Ĝin komponis Toni Edelman, kaj kantis ĝin ekzemple lia filo Samuli Edelmann; la vortumado estas traduko el poemo de Johann Wolfgang von Goethe.
La vortumado[redakti | redakti fonton]
- Sua aattelen,
- kun päivän kimmelteessä nään aavat veet.
- Sua aattelen,
- kun kuultaa lähteen veessä kuun kujanteet.
- Nään sinut tomun kohotessa tiellä.
- Sun yhä nään.
- Kun vaeltaja vaivoin kulkee siellä
- yön pimeään.
- Sua kuuntelen,
- kun laine rannan kehtoon kohisten käy.
- Jään usein ääntäs kuuntelemaan
- lehtoon kun hiljentäyn.
- Oon luonas sun pois kauaskin jos lähdet.
- Jäät lähellein.
- Jo painuu päivä, kohta syttyy tähdet.
- Jäät lähellein.
- Vin mi pensas,
- kiam en brilado de la tago mi vidas malfermitajn akvojn.
- Vin mi pensas,
- kiam en akvo de fonto estas spegulata luna lumvojeto.
- Mi vidas vin, kiam polvo levigxas el vojo.
- Vin mi ankoraŭ vidas.
- Kiam gastiganto
- iras malfacile tie
- al la mallumeco de la nokto.
- Vin mi aŭskultas,
- kiam ondeto al bosko de strando
- bruante ektuŝas.
- Mi estas ĉe vi, kvankam vi iras al eĉ malproksime.
- Restu proksime mi.
- La tago jam pasas.
- Baldaŭ ekbrilas la ŝteloj.
- Restu proksime mi.