Barbacoa

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Barbacoa

Barbacoa [barbaKOa] estas formo kuiradi viandon kiu originiĝis en Karibio ĉe la Tainoj, el kiu la anglalingva termino “barbecue” derivas.[1] En nuntempa Meksiko, ĝi ĝenerale aludas al viando aŭ eĉ al tuta ŝafo malrapide kuirita super subĉiela fajro, aŭ pli tradicie, en truo elfosita engrunde kovrita per folioj de agavo, kvankam ties etimologio estas iom perdita, kaj nuntempe (kaj en kelkaj okazoj) povas referenci ankaŭ al viando vaporigita ĝis plimoliĝo. Tiu viando estas konara pro sia alta grasenhavo kaj forta saporo, ofte akompanata de cepoj kaj koriandro.

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Notoj[redakti | redakti fonton]

  1. The Great American Barbecue and Grilling Manual by Smoky Hale. Abacus Publishing, 2000. ISBN 0-936171-03-0