Biciklovalvo

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Biciklovalvo estas aertuba valvo ĉe biciklo. Ĝi estas parto de la aertubo ene de de pneŭo. La valvo zorgas, ke la premita aero aŭ alia gaso en aertubo ne eliĝas el la pneŭo. Ekzistas diversajn tipojn de biciklovalvojn.

Valvotipo[redakti | redakti fonton]

La valvo sidas en valvotubo, kies longeco devas koincidi kun la diametro de la radrondo.

Ekzistas tri bazajn tipojn de biciklovalvoj.

„Dunlop“-valvo[redakti | redakti fonton]

links links

„Dunlop“-valvo
sinonimoj
  • DV – Dunlop-valvo
  • NV – norma valvo
  • fulmvalmo
  • „Wood“-valvo
  • germana valvo

bortruo en la radrondo

  • ø 8,5 mm

kanelo DIN 7756

  • ekstere VG 8x32

maksimumpremo

  • 6 bar
“Dunlop“-valvo

La Dunlop-valvo estas en Mezeŭropo la plej disvastigata. Ĝi troviĝas ĉefe en urbaj kaj turismaj kaj ĝis en la 1980aj jaroj en preskaŭ ĉiu biciklo. La nomon ĝi havas de sia inventisto John Boyd Dunlop, la fondinto de la entrepreno samnoma entrepreno. Tamen la vera inventisto estas C. H. Woods tial ĝi ankaŭ estas nomata Woods-valvo. Tiu tipo de valvo ne taŭgas por aerpremoj de pli ol 6 bar.

„Sclaverand“-valvo[redakti | redakti fonton]

„Sclaverand“-valvo
sinonimoj
  • SV – „Sclaverand“-valvo
  • franca valvo
  • sportbicikla valvo
  • Presta-valvo

bortruo en la radrondo

  • ø 6,5 mm

maksimumpremo

  • 15 bar
„Sclaverand“-valvo

La Sclaverand“-valvo estis inventita de la frano Etienne Sclaverand, pro tio ĝi ankaŭ nomiĝas franca valvo.[1]

La „Sclaverand“-valvo similas al la Regina-valvo, kiu ĉefe uziĝas en Italio. [2]

“Schrader”-valvo[redakti | redakti fonton]

“Schrader”-valvo
sinonimoj
  • AV – aŭtovalvo

bortruo en la radrondo

  • ø 8,5 mm

kanelo DIN 7756

  • ekstere VG 8x32
  • interne VG 5x36

Maksimumpremo

  • 10 bar
“Schrader”-valvo

Tiu valvo estis inventita de August Schrader. [3] (US Patent No. 495,064, dated April 11, 1893 PDF; 662 kB)[4] Ĝi estas ankaŭ uzata en aŭtomobiloj, tial ankaŭ la nomo aŭtovalvo.

Valvaj adaptiloj[redakti | redakti fonton]

valvadaptiloj: 1, 2, 3

Valvaj ingoj[redakti | redakti fonton]

Literaturo[redakti | redakti fonton]

  • Fritz Winkler, Siegfried Rauch: Fahrradtechnik Instandsetzung, Konstruktion, Fertigung. 10. Auflage, BVA Bielefelder Verlagsanstalt GmbH & Co. KG, Bielefeld 1999, ISBN 3-87073-131-1.

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]