Dolomito
Dolomito estas hela mineralo, konsistanta el kalcia kaj magnezia karbonato CaMg(CO3)2, kiu kristaliĝas en trigonala sistemo. La dureco estas inter 3,5 kaj 4.
Historio[redakti | redakti fonton]
Oni rekonis dolomiton kiel memstaran mineralon nur fine de la 18-a jc. danke al laboroj de svislanda mineralogo H. B. de Saussure, kiu nomis la mineralon laŭ la franca geologo Deodat de Dolomieu.
Proprecoj[redakti | redakti fonton]
La aldona magnezio estas bazo por tio, ke la dolomito ne solviĝas en acideta akvo - male al kalko -, tiel la dolomit-ŝtonaro ne entenas kavernojn. Dolomito reagas kun malvarma klorhidrogena acido nur en polva formo, sed ne kiel ŝtono.
Strukturo[redakti | redakti fonton]
Kiel kristalo formas ĝi romboedron.
Uzo[redakti | redakti fonton]
Dolomita ŝtonaro uzatas kiel konstrumaterialo kaj kiel ero de specifa cemento.
Lokoj[redakti | redakti fonton]
- Dolomitaj Alpoj
- Monto Hármashatár [hArmaŝhatAr] estas dolomita (foje numulita kalkoŝtona monto 495 metrojn alta en Budapeŝto. Ĝi apartenas al Montaro Buda. La origina hungara nomo Hármashatár-hegy signifas hungare: trilanda punkto, ĉar ĝis 1873 limoj de Buda, Óbuda kaj Pesthidegkút tie renkontiĝis.