Saltu al enhavo

Eŭgleno

Pending
El Vikipedio, la libera enciklopedio
1 nukleo 2 kloroplastoj 3 paramylon granuloj (energia stoko proksima al amelo) 4 kontraktebla vakuolo (regulanta sistemo de osmozo) 5 kinetosomo 6 stoko 7 mallonga flagelo 8 lumsensilo (rudimenta okulo) 9 stigma ("kaŝilo" por la lumsensilo permesante koni la direkton de la incida lumradio) 10 flagelo

Eŭglena (la eŭglenoj) estas komuna genro de verdaj algoj kun flageloj, tipaj de la Eŭglenofitoj, kaj ofte trovataj en akvo (plejofte milda akvo, sed ekzistas raraj maraj specoj) riĉaj en dieteroj.

Uzante kloroplastojn (fotosintezo) por sin disvolvi aŭ kapablaj uzi rekte la organikan materion, oni konsideras la eŭgleno kiel estante organismo miksotrofa.

La longeco de la ĉeloj varias de #20 al #300 µm ; ili estas tipe cilindroformaj, ovalaj, aŭ fusiformaj kun aspekto de sola flagelo. Efektive, kontraŭe al multnombraj priskriboj, estas Bikonta , sed kies la tre mallonga dua flagelo (#7 sur la figuro) ne eliras de la tenujo. La nomo Eŭglena devenas de la grekaj vortoj eus kaj glene signifante bonan okulon kaj referencas al la sensilo (stigma) ludante la rolon de rudimenta okulo (#9 sur la figuro).

Eŭglenoj dividas sin per laŭlonga divido de la ĉelo. Neniu seksa reproduktado estas konata.

Pli ol #100 specioj de Eŭglena estis priskribitaj. Marin kaj al. (#2003) revuis la ĝenron kun la celo fari tiun grupon monofiletika, per movo de diversaj specoj kun rigidaj ŝeloj al la ĝenro Lepocinclis kaj per la enmikso de diversaj specioj sen kloroplasto, antaŭe klasifikitaj kiel Astasia kaj Khawkinea.[1].

Eŭglenoj posedas disbranĉiĝintajn kloroplastojn (diritajn en formo de stelo) permesante fotosintezon, helverdajn, kvankam iuj specioj estas senkoloraj. Eksperimento efektive monstras ke la eŭglenoj povas perdi tiujn kloroplastojn en iaj kondiĉoj. Se oni aldonas antibiotikon kiel streptomicino en la kulturmedio de la eŭglenoj, la divido de la kloroplastoj estas inhibiciita dum la ĉela divido ne estas afektita. Dum la sinsekvaj dividoj de la eŭglenojs, la kloroplastoj estas distribuitaj en la filinaj ĉeloj, sed al la sinsekvo de la generacioj, estas malpli kaj malpli da ili, ĉi tiuj ne plu povante dividi sin. Post ioma nombro de ĉelaj dividoj, la filinaj ĉeloj ne plu posedas kloroplastojn. Ili fariĝas sekve heterotrofaj hétérotrophes kaj sin tenas sin kiel bestaj ĉeloj.

Homaj aplikoj ekzistas ĉefe kiel biokarburaĵo. En #2015, por eksperimentado, la japana entrepreno Euglena (entrepreno) regule provizis buson, kiu plenumas #88 km # per tago, konsumante karburaĵon kunmetitan de norma karburaĵo kaj de #1 % de eŭgleno.[2].


La genro havas ĉ. 125 speciojn, kelkaj el ili

Plej grava kiel modela organismo estas Euglena gracilis.

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. Marin B, Palm A, Klingberg M, Melkonian M (2003). Phylogeny and taxonomic revision of plastid-containing euglenophytes based on SSU rDNA sequence comparisons and synapomorphic signatures in the SSU rRNA secondary structure. Protist 154(1):99-145.
  2. "Des bus japonais roulent à l’algue", Le Temps, Le Temps, 21-09-2015. Kontrolita 09-12-2023. (france).

En tiu ĉi artikolo estas uzita traduko de teksto el la artikolo Euglena en la franca Vikipedio.