Edzperanto

Edzperanto estas vortokunfando el la vortoj edzo kaj peranto. Ĝi sonas simile al Esperanto kaj pro tio konatiĝis kiel ŝerca esprimo pri la rolo de Esperanto kiel perilo de geedzecoj.

La vortludon Esperanto - Edzperanto inventis Raymond Schwartz. Ĝi aperis en 1923 en lia poemo "La bona peranto" en Literatura Mondo^[1]. La poemo temas pri du amikinoj, kiuj interparolas pri trovado de edzoj, kaj finiĝas per la vortoj:

"Kaj kiam nin la pastro benas,

Ĝi estas dank' al Esperanto!"...

... La dua diris: "Mi komprenas,

Por vi ĝi estas ... Edzperanto!"

En la postaj jardekoj, la esprimo eniris la ĝeneralan lingvouzon.

Kaŝnomo

Edz-Peranto ankaŭ estis kaŝnomo de pola esperantisto, kiu verkis la kartludon Flirto Esperanto:

Edz-Peranto. Flirto Esperanto. Eld. N. Ŝapiro, Varsovio, 1932(?)

„ Kolekto de 20 apartaj kartoj, formato 8.5x12 cm, kun teksto konsistanta el numeritaj demandoj kaj respondoj rilatantaj reciproke al demandoj kaj respondoj trovigantaj jen sur unu, jen sur alia karto. Tiu kolekto formas la materialon por societa ludo en kiu ĉiu partoprenanto ricevas unu karton kaj faras unu demandon, indikante la numeron de la frazo kaj aŭdas respondojn diversajn. ”

— Belga esperantisto n198 (nov-dec 1932)

Vidu ankaŭ

Geedziĝoj Esperantistaj

Referencoj

↑ Literatura Mondo 1923-08 (aŭgusto), p. 145^{[rompita ligilo]}

[1] Literatura Mondo 1923-08 (aŭgusto), p. 145^{[rompita ligilo]}

[1]