Elbrula sindromo

"Post la laboro" (1885), verko de Albert Lefeuvre

Elbrula sindromo, elbruliĝo, elĉerpiĝego (angle Burnout) estas unuo de simptomoj, kiuj tuŝas plej ofte homhelpajn laboristojn. Ĝi aperas pro longtempa psiĥa, emocia ŝarĝo, streso, kaj la sekvoj estas fizika kaj emocia laciĝo, cinismo, depresio kaj/aŭ forlaso de la profesio.

Simptomoj

• Korpa-spirita elĉerpiĝo, kiu ne malaperas eĉ kun plusaj ripozoj.
• Sindona vivmaniero, certiga premo.
• Malatento de la propraj spiritaj-fizikaj bezonoj.
• Kresko de la maltolereco, plia sentemo je streso.
• Perdo de ligo al interna mondo: ekz. ili sentas fremda la propran korpon.
• Depresio, sento de interna malpleneco.
• Ekstreme eĉ deziro de memmortigo.
• En la interpersonaj kontaktoj aperas negativa, cinika, malbon-intenca komunikada stilo. Oni povas ankoraŭ rimarki malintereson, sen-emocian staton, retiriĝon, elĉerpiĝon aŭ trosenteman, defendan konduton.

Stadioj

1. Stadio de idealismo
2. Fazo de realismo
3. Fazo de stagnado aŭ elreviĝo
4. Fazo de frustriĝo
5. Fazo de apatio/elĉerpiĝo kaj/aŭ forlaso de la profesio.

Plej tuŝitaj profesioj

• Flegistoj (precipe ĉe mortantaj kaj/aŭ aĝaj malsanuloj)
• Kuracistoj (ĉedomaj kuracistoj)
• Psiĥiatroj
• Instruistoj
• Psiĥologoj
• Pastroj
• Socialaj laboristoj
• Policistoj
• Klient-servistoj
• Aliaj

Vidu ankaŭ

• Streso
• Psikologio