Elektrocentralo de Ekibastuz
| Elektrocentralo de Ekibastuz | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| karbobruliganta centralo | |||
| Lando | Kazaĥio vd | ||
| Situo | Solnechny (Pavlodar Region) | ||
| Situo | |||
| Geografia situo | 52° 1′ 26″ N, 75° 28′ 35″ O (mapo)52.02388888888975.476388888889Koordinatoj: 52° 1′ 26″ N, 75° 28′ 35″ O (mapo) | ||
| |||
 Elektrocentralo de Ekibastuz | |||
| Retejo | http://www.gres2.kz/ | ||
La elektrocentralo Ekibastuz situas proksime de la kazaĥa urbo Ekibastuz, konsistas el du centraloj kaj estas unu el la plej grandaj perkarbaj elektrocentraloj en la mondo.
La unua elektrocentralo (GRES-1) konsistas el ok blokoj, ĉiu kun produktado de 500 megavatoj (MW) kaj havas du kamentubojn, ĉiu 330 metrojn alta. La dua elektrocentralo (GRES-2), situanta pli nordoriente, havas potencon de 2 × 500 Mw. Ĝi havas la plej altan kamentubon en la mondo je 419.7 metroj alta, kio estis la unua parto de la instalaĵo estanta konstruita en 1987. La elektrocentralo GRES-2 origine laŭsupoze konsistis el ok blokoj kun produktado de 500 Mw ĉiu. Tamen, nur du ekzempleroj estis kompletigitaj, kiuj komencis operaciojn en 1990 kaj 1993. Konstruado de tria bloko komenciĝis en 1990 sed estis nuligita. Gruo do videblas en multaj bildoj de la elektrocentralo GRES-2.
La Ekibastuz-Kökshetau-trifaza linio, dezajnita por funkciiga tensio de 1150 kV, originas de la Ekibastuz-karba elektrocentralo, igante ĝin la trifaza linio kun la plej alta dissenda tensio en la mondo. La etendaĵo de tiu linio al Elektrostal en Rusio ankaŭ estas dezajnita por 1150 kV.
Referencoj[redakti | redakti fonton]
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- Kamentubaj skemoj
- GRES-2 oficiala retejo
- Elektrocentralo de Ekibastuz ĉe "Structurae"