Elemér Szeghalmi
| Elemér Szeghalmi | |
|---|---|
.JPG)
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 7-an de majo 1929 en Budapeŝto |
| Morto | 24-an de aprilo 2022 (92-jaraĝa) |
| Ŝtataneco | Hungario 
|
| Alma mater | ELTE Faculty of Humanities (en)  (1951–1959)
|
| Okupo | |
| Okupo | ĵurnalisto literaturhistoriisto
|
Elemér Szeghalmi [seghalmi], laŭ la hungarlingve kutima nomordo Szeghalmi Elemér estis hungara ĵurnalisto.
Elemér Szeghalmi[1] naskiĝis la 7-an de majo 1929 en Budapeŝto, li mortis la 24-an de aprilo 2022.
Biografio
[redakti | redakti fonton]Elemér Szeghalmi maturiĝis en benediktana gimnazio en sia naskiĝurbo en 1947. Inter 1951-1959 li studis, akiris pedagogian diplomon, eĉ li doktoriĝis en Scienca Universitato Loránd Eötvös, sed inter 1951-1987 li ankaŭ kantis (baso) en koruso de Budapeŝta Ŝtata Operejo. Ekde 1978 ĝis fino de la socialismo (1990) li estis ĵurnalisto de katolika gazeto, poste al aliaj gazetoj. Li havis edzinon kaj li ricevis premiojn inter 1991-2019.
Elektitaj kontribuoj
[redakti | redakti fonton]- Freskó és pasztell (1971)
- Lew Wallace: Ben-Hur. Regény Krisztus Urunk korából (tralaborita tradukaĵo, 1981)
- Vértanú kortársunk: Salkaházi Sára élete és munkássága (kunaŭtoro, 1990)
- Ambrus Zoltántól Gyurkovics Tiborig. Irodalmi tanulmányok (studoj, 1995)
- Keresztény küzdelmek és megtorpanások. Az Új ember 1945–1956 között (2000)
- Borjú bécsi D-dúrban. Novellák (noveloj, 2019)
Fontoj
[redakti | redakti fonton]Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ https://opac-nevter.pim.hu/ro/record/-/record/PIM71220 hungarlingva datenaro de muzeo
