Elprena metalurgio

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Fornaj balgoj funkciantaj fare de akvoradoj, Dinastio Yuan, Ĉinio.
Aluminia fabriko en Žiar nad Hronom (Centra Slovakio)

Elprena metalurgio estas en metalurgio la praktiko elprodukti valorajn metaloj el erco kaj rafini la elprenitajn krudajn metalojn en pli pura formo. Por konverti metalajn oksidonsulfidon en pli pura metalo, la erco devas esti reduktita fizike, kemie, aŭ elektrolize.

Elprenaj metalurgiistoj estas interesataj en tri ĉefaj branĉoj: nutrado, koncentrado (valora metalo oksido/sulfido), kaj amasigado de rubo. Post minado, grandaj pecoj de erco alportitaj (nutrado) estas rompitaj pere de premado kaj/aŭ muelado por akiri partiklojn sufiĉe malgrandajn kie ĉiu partiklo estas ĉu plej valora aŭ plej malvalora. Koncentri la partiklojn valorajn en formo kiu permesas separadon havigas la deziritan metalon kiu estu elprenita el la rubaj produktoj.

Minado povas ne esti necesa se la erco kaj la fizika medio estas kondukaj al surloka perkolado. Perkolado dissolvas mineralojn el la erco kaj rezultas en riĉa solvaĵo. La solvaĵo estas kolektita kaj procezata por elpreni valorajn metalojn.

Ercaĵoj ofte enhavas pli ol unu valora metalo. Rubaĵoj de antaŭa procezo povas esti uzata kiel nutraĵo por alia procezo por elpreni duarangan produkton el la origina ercaĵo. Aldone, koncentraĵo povas enhavi pli ol unu valora metalo. Tiu koncentraĵo estu tiuokaze procezata por separi la valorajn metalojn en unuopaj konstituantoj.

Minerala procezado[redakti | redakti fonton]

Akvometalurgio[redakti | redakti fonton]

Fajrometalurgio[redakti | redakti fonton]

Elektrometalurgio[redakti | redakti fonton]

Bibliografio[redakti | redakti fonton]

  • Gilchrist, J.D. (1989). "Extraction Metallurgy", Pergamon Press.