Frigyes Solymosi

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Frigyes Solymosi [fridjeŝ sojmoŝi], laŭ hungarlingve kutima nomordo Solymosi Frigyes estas hungara kemiisto, profesoro, membro ordinara de Hungara Scienca Akademio (1990), membro de Academia Europaea (1992).

Frigyes Solymosi [1] naskiĝis la 30-an de marto 1931 en Kistelek, li mortis la {daton|22|julio}} 2018 en Szeged.

Biografio[redakti | redakti fonton]

Frigyes Solymosi frekventis universitaton en Szeged inter 1951-1955, poste tuj li restis en la universitato por esplori kaj instrui. Li doktoriĝis en 1967 antaŭ la akademio. Inter 1984-1996 li estis katedrestro. Li ofte estis gastoprofesoro ekzemple en Kembriĝo, Berlino, Parizo. Li partoprenas en redaktadoj de Journal of Catalysis, a Catalysis Letters ktp. Li okupiĝas ekzemple pri kemia kinetiko. Li ricevis 4 premiojn inter 1972-2003.

Verkaro (elekto)[redakti | redakti fonton]

  • Az ozmiumtetroxid mint a ferricianidos oxidációk általános katalizátora (1957, ankaŭ germane kaj angle)
  • Importance of the Electric Properties of Supports in the Carrier Effect (1968)
  • Structure and Stability of Salts of Halogen Oxvacids in the Solid Phase (1977)
  • Katalitikus reakciók felületi köztitermékeinek kémiája (1984)
  • Activation of CH4 and its Reaction with CO2 over Supported Rh Catalysts (1993)
  • Valóban kollaboránsok voltunk? – Tudomány, elkötelezettség, hazaszeretet (2002)
  • n-Octane Aromatization on Mo2C-Containing Catalysts (2006)

Fontoj[redakti | redakti fonton]