Georgiko

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Georgiko, Libro III, Paŝtisto kun grego, Vergilio.

La Georgiko estas poemo en kvar libroj, verŝajne publikita en la jaro 29 a. K..[1] Ĝi estas la dua plej granda verko de la latina poeto Vergilio, post la Eklogoj kaj antaŭ la Eneado. Ties posteno kaj en la vergilia korpuso kaj kiel poemo kiu rekolektas multajn fontojn kaj originas influojn sur multaj postaj autoroj permesas varion de kritikaj revizioj. La temo de la poemo estas farmado, kiel ties nomo sugestas (kombine de vortoj de antikva greka por tero kaj laboro), sed ne estas ekzemplo de pacema bukolika poezio, sed verko plena je streĉo.

Meceno petis de Vergilio verki pri la kampara vivo, ties problemoj kaj beleco. La rezulto estas belega didaktika epopeo, laŭforme en la tradicio de Lukrecio: la kvar libroj de Georgiko. Li ĝin verkis de 36-29 a.Kr.

Notoj

  1. Thomas, Richard F. Georgics Vol.I: Books I-II. Cambridge, 1988. I.