György Kanyurszky

El Vikipedio, la libera enciklopedio
György Kanyurszky
György Kanyurszky en 1902
György Kanyurszky en 1902
Persona informo
Naskiĝo la  10-an de marto 1853(nun 1853-03-10)
en Hungario Nemesmilitics (Hungara reĝlando, Habsburga Imperio)
Morto la 23-an de majo 1920
en Hungario Visegrád (Hungara reĝlando)
Lingvoj persahungara
Ŝtataneco Hungario
Okupo
Okupo katolika sacerdoto • orientalisto
vdr

György Kanyurszky [djordj kanjurski], laŭ hungarlingve kutima nomordo Kanyurszky György estis hungara katolika pastro, altlerneja instruisto, orientalisto.

György Kanyurszky[1] naskiĝis la 10-an de marto 1853 en Nemesmilitics (Hungara reĝlando, Habsburga Imperio, nuntempa Svetozar Mileticj (Sombor) en Serbio), li mortis la 23-an de majo 1920 en Visegrád.

Biografio[redakti | redakti fonton]

György Kanyurszky lernis en Kalocsa, kie li ankaŭ pastriĝis en 1875. Poste li studis teologion en Vieno kaj en 1877 li doktoriĝis. Inter 1878-1882 li instruis en seminario de Kalocsa, samtempe li estis predikisto de Ĉefkatedralo Ĉieliro de Maria (Kalocsa). Li instruis orientajn lingvojn en Reĝa Universitato de Budapeŝto en rango eksterordinara profesoro (1982-1986), pli poste ordinara profesoro. Li pensiuliĝis en 1914.

Elektitaj libroj[redakti | redakti fonton]

  • A horebi bálvány. Polemikus értekezés. Beke és Voltaire sat. ellen. (1881)
  • Maszkil sirjed-hidhüth. Örömköltemények. Ének Rudolf és Stephania ő fenségeik egybekelése alkalmából és tiszteletökre írta Wolf József kalocsai rabbi. Birálja... (1881)
  • A klasszikus arab nyelvtan kézikönyve. Iskolai és magánhasználatra. (1882, 2013)

Fontoj[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]