Havaja erupcio

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Lafa fontano de tipo pahoehoe.

Havaja erupcio estas relative trankvila vulkana erupcio, nomita laŭ erupcioj de vulkanoj sur Havaja insularo. Ĉefaj montroj de tiu ĉi erupcio estas trankvila elfluo de maldensaj lafoj, plimulte de bazalta konsisto, kun malalta enhavo de solvitaj gasoj kaj alta temperaturo (super 100 °C). Dum tiaj ĉi erupcioj estas ankaŭ tre malalta enhavo de emisiita cindro kaj polvo.

Ofta formo de firmiĝintaj lafaj fluoj estas diversaj langoj, sulkoj aŭ tavolitaj fluoj. Danke al sia malalta viskozeco superanta vulkana formo estas ŝilda vulkano.

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]