Saltu al enhavo

Herminia Brumana

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Herminia Brumana
Persona informo
Naskiĝo 12-an de septembro 1897 (1897-09-12)
en Pigüé
Morto 9-an de januaro 1954 (1954-01-09) (56-jaraĝa)
en Bonaero
Lingvoj hispana vd
Ŝtataneco Argentino Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo verkisto
ĵurnalisto Redakti la valoron en Wikidata vd
Aktiva dum 1918– vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Herminia Catalina Brumana (naskiĝis la  12-an de julio 1897(nun 1897-07-12) en Pigüé, Argentino, mortis la 9-an de januaro 1954 en Bonaero, Argentino) estis argentina instruistino, verkistino, ĵurnalistino, dramaturgo kaj feminista aktivulino kun socialistaj kaj anarĥiistaj ideoj. Ŝi verkis naŭ librojn kaj dek unu teatraĵojn, el kiuj tri estis publikigitaj. Ŝi skribis por Mundo Argentino, El Hogar kaj La Nación, inter aliaj gazetoj.[1] Ŝi aktive partoprenis kiel anarĥiisto kaj socialisto. Ŝi estas konsiderata kiel disĉiplo de Rafael Barrett.

Elektitaj verkoj

[redakti | redakti fonton]
  • Palabritas, 1918.
  • Cabezas de mujeres, 1923
  • Mosaico, 1929
  • La grúa, 1931
  • Tizas de colores, 1932
  • Cartas a las mujeres argentinas, 1936
  • Nuestro Hombre, 1939
  • Me llamo niebla, 1946
  • A Buenos Aires le falta una calle, 1953
  • La protagonista olvidada, 1933

Bibliografio

[redakti | redakti fonton]
  • Bellucci, Mabel (1994). «Anarquismo y feminismo. El movimiento de mujeres anarquistas con sus logros y desafíos hacia principios de siglo». Todo es Historia abril (321): pp. 66-67.
  • Fletcher, Lea (1987). Una mujer llamada Herminia. Buenos Aires: Catálogos Editora.
  • Paniza, Delio (1954). Semblanza de Herminia Brumana. Buenos Aires: Montiel.
  • Rodríguez Tarditi, José (1956). Herminia Brumana, escritora y maestra. Buenos Aires.
  • Sámatan, Marta Elena (1974). Herminia Brumana, la rebelde. Buenos Aires: Plus Ultra.
  • Szlaska de Dujovich, Raquel (1987). Herminia C. Brumana en su proyección docente e intelectual. Buenos Aires: De la autora.
  • Wapnir, Salomón (1964). Perfil y obra de Herminia Brumana. Buenos Aires: Perlado.

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. Dujovich, Raquel Szlaska de. (1987) Herminia C. Brumana en su proyección docente e intelectual (hispane). R. Szlaska de Dujovich, p. 61.

En tiu ĉi artikolo estas uzita traduko de teksto el la artikolo Herminia Brumana en la angla Vikipedio.