Jembajevo

	Jembajevo; (Ембаево)
	Ембаевские Юрты
	vilaĝo
	Moskeo de Nigmatulla-haĝulo en Jembajevo
	Oficiala nomo: Ембаево
Lando	Rusio
Ŝtato	Tjumena provinco
Regiono	Urala federacia regiono
Distrikto	Tjumeno
kampara municipo	Jembajeva kampara municipo
Ŝoseo	R-404
Rivero	Turo
Situo	Jembajevo
- koordinatoj	57° 09′ N 65° 46′ O / 57.150 °N, 65.767 °O (mapo)
Horzono	UTC+5
Poŝtkodo	625511
ОКТМО	71644420101
OKATO	71244820001
Aŭtokodo	72
Telefonkodo	+7 3452
	Situo kadre de Rusio Situo kadre de Rusio
	Situo kadre de Tjumena provinco Situo kadre de Tjumena provinco
	Vikimedia Komunejo: Category:Yembayevo

Koordinatoj: 57° 09′ N 65° 46′ O / 57.150 °N, 65.767 °O (mapo)

Jembajevo (ruse Ембаево; tatare Олы Малцын, Ямбай) estas vilaĝo en Tjumena distrikto (Tjumena provinco, Rusio), centro de Jembajeva kampara municipo (ruse Ембаевское сельское поселение). Antaŭe ĝi nomiĝis Jenbajevo-Jurtoj (ruse Юрты Енбаевские, Jurti Jenbajevskije). La apuda meandra lago nomiĝis Malcik (ruse Мальцык, Манцык, Енбаевское). Loĝantoj origine estis buĥaranoj^[1].

Geografio

Jembajevo situas ĉe la ŝoseo R-404 (norde) kaj rivero Turo sude. La plej proksimaj vilaĝoj estas Turjaevo (oriente), Istoĉnik (okcidente) kaj Jar (nordokcidente).

Ĉirkaŭ **Jembajevo**
Jar	R-404
Istoĉnik		Turajevo
	Turo

Historio

Komence de la 1860-aj jaroj tie estis 149 kortoj, en kiuj loĝis 460 viroj kaj 446 inoj. Vilaĝanoj kultivis 120 desjatinojn (131 hektarojn) da grenaj kampoj, havis 160 ĉevalojn, 160 bovinojn, 80 ŝafojn, sed ne havis kaprojn, nek porkojn^[2]. Lokanoj komencis pri paperaĵoj, kaptis bestojn, vendadis feraĵojn kaj gisferaĵojn al Kirgiza stepo, transportis negocistajn varojn. Plejparton de siaj varoj ili interŝanĝis kontraŭ ledoj kaj ŝafaj feloj. Iuj estis komercantaj surbaze de prokuroj en Petropavlovsko, Semipalatinsko kaj Troicko, vendante paperaĵojn ĉiu kontraŭ 300 ĝis 500 rublojn jare. Iuj dum la Irbita foiro servis kiel kolportistoj de etaj varoj aŭ dungiĝis kiel komizoj salajrante po 70 ĝis 200 rublojn jare. Tiutempe en du domoj oni bredis melkoĉevalinojn, farante el ilia lakto kumison, interalie por kuracado de pulmomalsanoj. Funkciis granda moskeo kaj madraso por knaboj, en kiu speciala mulao instruis ĝis 39 lernejanojn.^[1].

Vidu ankaŭ

Referencoj

↑ ^1,0 ^1,1 Стефановский, Василий (1860–1864). “Статистическое описание Тюменского округа Тобольской губернии, в промышленном отношении”, Тобольские губернские ведомости [citata laŭ: Тобольские губернские ведомости. Сотрудники и авторы: Книга II. Антология тобольской журналистики конца XIX — начала ХХ в. — Тюмень: Мандр и К^а, 2004. ISBN 5-93020-317-2.]. (ru), p. 64.
↑ Стефановский, Василий (1860–1864). “Статистическое описание Тюменского округа Тобольской губернии, в промышленном отношении”, Тобольские губернские ведомости [citata laŭ: Тобольские губернские ведомости. Сотрудники и авторы: Книга II. Антология тобольской журналистики конца XIX — начала ХХ в. — Тюмень: Мандр и К^а, 2004. ISBN 5-93020-317-2.]. (ru), p. 68.

[Статистическое_описание_Тюменского_округа64-1] 1,0 ^1,1 Стефановский, Василий (1860–1864). “Статистическое описание Тюменского округа Тобольской губернии, в промышленном отношении”, Тобольские губернские ведомости [citata laŭ: Тобольские губернские ведомости. Сотрудники и авторы: Книга II. Антология тобольской журналистики конца XIX — начала ХХ в. — Тюмень: Мандр и К^а, 2004. ISBN 5-93020-317-2.]. (ru), p. 64.

[2] Стефановский, Василий (1860–1864). “Статистическое описание Тюменского округа Тобольской губернии, в промышленном отношении”, Тобольские губернские ведомости [citata laŭ: Тобольские губернские ведомости. Сотрудники и авторы: Книга II. Антология тобольской журналистики конца XIX — начала ХХ в. — Тюмень: Мандр и К^а, 2004. ISBN 5-93020-317-2.]. (ru), p. 68.

[1]

[2]