José de San Martín
| José Francisco de San Martín | |
.jpg) Museo Histórico Nacional | |
| Naskiĝo | 25-an de februaro 1778 en Yapeyú Vicreĝlando Río de la Plata |
|---|---|
| Morto | 17-an de aŭgusto 1850 en Boulogne-sur-Mer Dua Respubliko de Francio |
| Civila agado: | 1814 - 1816: Guberniestro de Cuya 1821 - 1822: Perua protektoro |
| Soldata kariero | |
| Rango: | Generalo |
| Tempo de deĵoro: | 1789 - 1820 |
| Deĵoris en: | 1789 - 1811: Hispana armeo 1817: Anda armeo |
| Komandis al: | 1814: Norda armeo 1817 - 1820: Ĉilia armeo |
| Bataloj: | Batalo apud Bailen Batalo apud San Lorenzo Batalo apud Maipú Batalo apud Chacabuco |
José Francisco de San Martín (25-a de februaro 1778 - 17-a de aŭgusto 1850) estis argentina militisto, kies kampanjo estis decida por la sendependeco de Argentino, Ĉilio kaj Peruo. Komune kun Simón Bolívar, li estas konsiderita la plej grava liberiginto de Sudameriko dum la hispana koloniado. En Argentino li havas la titolon "Padre de la Patria" (esperantlingve: "Patro de la Patrio") kaj estas konsiderata nacia heroo. En Peruo li estas rekonita kiel Liberiginto de tiu lando kaj la armeo de Ĉilio rekonas lin per la grado de Ĝenerala Kapitano.
Lia familio
José Francisco de San Martín naskiĝis en Yapeyú, en la aktuala Provinco "Corrientes", la 25-a de februaro de 1778.
Lia patro, Juan de San Martín y Gómez, naskiĝis en la vilaĝo Cervatos de la Cueza, en la provinco Palencia, Hispanio, kaj estis leŭtenanta guberniestro de tiu distrikto. Lia patrino, Gregoria Matorras del Ser, estis nevino de la konkeranto de la Ĉaka-Regiono.
