Kalko

Vidu ankaŭ: Kalkoŝtono kaj Kalcia oksido

Gutoj de akvo sur kalcioksidon produktas ekzoterman reakcion.

Kalko aŭ kalcioksido (Ca O) estas pulvora aŭ pasteca ligento (morteraĵo). Ĝi estas vaste uzata blanka solida kemia kombinaĵo.

Estingita kalko estas kalcia hidroksido (Ca(OH)₂), en la formo de kalka pasto aŭ pulvoro; ĝi estas komponanto precipe de morteroj. Ties akva solvaĵo estas konata kiel kalkoakvo aŭ kalkolakto. En la verba formo oni ne insistas pri la senco de kalciooksido, oni (jam eĉ Zamenhof) diras : kalki domon.

Laŭ Francisko Azorín Kalko estas Kalcioksido; blanka substanco uzata en konstruado por fari morteron aŭ kiel ŝmiraĵo.^[1] Li indikas etimologion el la latina calx (kalko). Kaj li aldonas terminojn kalkumi, por surkovri muron per kalkoŝmiraĵo por ĝin blankigi; hidratigita kalko, estingita kalko, viva kalko, grasa kalko, silikoza kalko, metala kalko, kalkoforno, kalkoroko, kalkospato, kalkoŝtono.^[2]

Notoj

↑ Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo kaj metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 101.
↑ Azorín, samloke.

Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo pri kemio.

Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton).

[1] Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo kaj metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 101.

[2] Azorín, samloke.

[1]

[2]