Klasika logiko

Klasika logiko aŭ normiga logiko^[1]^[2] estas formala sistemo kiu sekvas la jenajn principojn:

Principo de la tria ekskludita
Principo de nekontraŭdiro
Principo de eksplodo
Monotoneco de la implico

La plej komunaj ekzemploj de klasikaj logikoj estas la propozicia logiko, la unuaranga logiko (aŭ Predikatkalkulo de unua ordo) kaj la duaranga logiko (aŭ de supera ordo).

La klasikaj logikoj estas la formalaj sistemoj plej studitaj kaj uzitaj el ĉiuj.

Notoj

↑ The Blackwell dictionary of Western philosophy. Wiley-Blackwell. 2004. p. 266. ISBN 978-1-4051-0679-5.
↑ Gamut, L. T. F. (1991). Logic, language, and meaning, Volume 1: Introduction to Logic. University of Chicago Press. pp. 156-157. ISBN 978-0-226-28085-1.

Bibliografio

Graham Sacerdote, Una Introducción a Lógica No Clásica: De Si a Es, 2a eldono, TAZA, 2008, ISBN 978-0-521-67026-5
Warren Goldfard, "Deductive Lógica", 1a eldono, 2003, ISBN 0-87220-660-2

Kategorio Klasika logiko en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)

Bibliotekoj

PeEnEo: 724945
GND: 4333219-5

[1] The Blackwell dictionary of Western philosophy. Wiley-Blackwell. 2004. p. 266. ISBN 978-1-4051-0679-5.

[2] Gamut, L. T. F. (1991). Logic, language, and meaning, Volume 1: Introduction to Logic. University of Chicago Press. pp. 156-157. ISBN 978-0-226-28085-1.

[1]

[2]