Koluma ŝarko
Koluma ŝarko | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Biologia klasado | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Chlamydoselachus anguineus Garman, 1884 | ||||||||||||||||
Konserva statuso | ||||||||||||||||
Aliaj Vikimediaj projektoj
| ||||||||||||||||
La koluma ŝarko (Chlamydoselachus anguineus) estas la sola specio el la familio de kolum-ŝarkedoj (Chlamydoselachidae). Laŭ ĝia anatomio kaj morfologio, ĝi estas t.n. vivanta fosilio.
Priskribo
[redakti | redakti fonton]Ĝi havas brunan, angilforman korpon kun longo ĝis 2 metroj. Male al la aliaj ŝarkoj, la buŝo staras pinte (ne sube) tiel ne formiĝas rostro. La koluma ŝarko havas flanke 6 parojn da brankofendoj (ĉe la aliaj ŝarkoj nur 5) kaj ili estas ventre kolumforme kunligitaj, tiel ankaŭ la populara nomo en Esperanto, germana, angla, hungara ktp. lingvoj.
Ĉe la koluma ŝarko mankas vera artikiĝo inter la supra makzelo kaj kranio. La kopulacia organo de la vira koluma ŝarko (Pterygopodium) estas pli simple konstruita kiel ĉe aliaj platbrankuloj (ŝarkoj kaj rajoj) kaj konsistas nur el du kolonformaj elementoj. La vosta naĝilo estas dificerka (rekta) kaj ne heterocerka (nesimetria), kiel ĉe la aliaj ŝarkoj, la Chorda dorsalis (dorsa ĥordo, notokordo) apenaŭ dismembrigita. Ĝi havas grandajn okulkavojn (Orbita) kaj spiralan inteston. La ŝarkotipaj skvamoj estas plilongigitaj ĉe la flanklinia organo.
Vivmedio
[redakti | redakti fonton]La koluma ŝarko vivas en profundo ĝis 1600 m, kie ĝi nutras sin per sepioj. Oni nur malofte renkontas kelkajn ekzemplerojn. Oni kaptis la unua ekzempleron en 1870 proksime al Tokio. Same okazis komence de 2007, kiam japanoj kaptis unu malsanan beston ĉe la marbordo. Tiu besto mortis post kelkaj horoj.
Kiel aliaj ŝarkoj, ili havas internan fekundiĝon. La specio estas - kiel plimulto de la kartilagaj fiŝoj - ovovivipara, tio estas: la embrioj jam ekevoluas en la ina korpo.
Literaturo
[redakti | redakti fonton]- Erich Thenius: Lebende Fossilien - Oldtimer der Tier- und Pflanzenwelt; Zeugen der Vorzeit. München, Verlag Dr. Friedrich Pfeil, 2000.