Móric Preysz

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Móric Preysz [prejs], laŭ hungarlingve kutima nomordo Preysz Móric estis hungara kemiisto, instruisto, membro korespondanta de Hungara Scienca Akademio (1863).

Móric Preysz [1] naskiĝis la 23-an de julio 1829 en Sopron. Li mortis la 24-an de marto 1877 en Budapeŝto.

Biografio[redakti | redakti fonton]

Móric Preysz frekventis gimnazion en sia naskiĝurbo, universitatojn en Pest (urbo) kaj Vieno. En 1852 li estis aktivulo por fari gasolumon en Sopron. En la sekva jaro li estis kunlaboranto de universitato en Vieno 2 jarojn, poste li ekinstruis en gimnazio en Pest. En 1859 li ricevis la taskon, kiel liveri vinojn, dume la vino gardu ĉiujn gustojn. Li inventis la pasteŭrizadon en 1861, kiu solvis la problemon, tamen li ne faris tuj jurajn paŝojn, tial post jaroj Louis Pasteur inventis la samon kun ĉiuj rajtoj. Baldaŭe Preysz strebis por akvodukto en Pest, krome li okupiĝis pri vinoj.

Verkaro (elekto)[redakti | redakti fonton]

  • Vélemény és indítvány a borok megtörésének elhárítására nézve (1859)
  • Néhány szó azon módokról, melyek a bor romlásának meggátolására szolgálnak (1862)
  • A tokaji bor utóerjedésének meggátlásáról (1865)
  • A pesti kútvizek lényeges tartalmáról (1865)

Fontoj[redakti | redakti fonton]