Mastik-glaciaĵo
Mastik-glaciaĵo (rezinbazita glaciaĵo) estas populara nomo por glueca glaciaĵo, nomita laŭ la spico - Mastiko (Pistacia lentiscus-rezino). Ĉi tiuj glaciaĵoj estas bazitaj sur "salep" aŭ "florento", rozakvo, kaj la "Mastika rezino" kiu kontribuas al la teksturo (kontraste al la teksturo de aliaj glaciaĵoj kiuj havas pli aerecan teksturon) kaj estas ofte uzataj en mezorienta kuirarto. Hodiaŭ, pro la tre alta prezo de la goma spico kaj la malfacileco akiri ĝin, ekzistas glaciaj vendistoj, kiuj kutime anstataŭas ĝin per glukozo aŭ aliaj glaciaĵoj kiuj aperas kiel glueca plado.
Historio[redakti | redakti fonton]
Mastik-glaciaĵo unue estis elpensita en Turkio dum la Otomana Imperio kaj estis nomata: Dondurma kaj dum ĉirkaŭ 300 jaroj lia recepto estis konservita sekreta dum multaj jaroj. Estas lokoj en Turkio, kie estas kutimo meti la glaciaĵon en grandan ujon ekipitan per grandegaj kuleroj por konstanta agado, por ke ili ne tro firmiĝu, kaj servu ĝin sur telero kun tranĉilo kaj forko. La glaciaĵoj estas tre ŝatataj en Turkio kaj ekzistas eĉ strataj butikoj precipe por mastikaj glaciaĵoj, kie ili verŝas bolantan ĉokoladan siropon sur glaciaĵan tason. Estas vendistoj de glaciaĵoj, kiuj praktikas ludadon kaj stratajn spektaklojn por turistoj kun glaciaĵoj pro ĝia granda fleksebleco kaj rezisto al fandiĝo. La amasa diskonigo de la glaciaĵo en Turkio konigis la kvartalon de Istanbulo kiel "Dondorma".
Siria glaciaĵo[redakti | redakti fonton]
Meze de la 19a jarcento komercisto siriano alportis la sekretan recepton de glaciaĵo el Turkio al Damasko, kie li disvolvis pli molan lokan version de glaciaĵo nomata "Booza", kiu estas pli malpeza kaj aereca ol la turka versio, kaj de tie ĝi estis distribuita al arabaj landoj. En la Proksima Oriento oni vendas nur la araban version de la glaciaĵo, dum en la Malproksima Oriento nur la turka versio de la glaciaĵo vendiĝas.