Morala imperativo
Morala imperativo estas forte-sentita principo kiu devigas personon agi. Ĝi estas speco de kategoria imperativo, kiel difinita de Immanuel Kant. Kant komprenis la imperativon kiel postulon de pura racio, per ties praktika flanko. Ne sekvi la moralan leĝon estis vidita kiel esti mem-venkanta kaj tiel kontraŭ-racia. Postaj pensuloj komprenis, ke la imperativo devenas en konscienco, kiel la dia voĉo parolanta tra la homa spirito. La postulo de konscienco estas simple ĝusta kaj ofte rezistas plian pravigon. Rigardita alivoje, la sperto de konscienco estas la baza sperto renkonti la ĝuston.
Ekzemplo de nesekvanta morala imperativo estas farante promeson kiun oni ne celas plenumi ĉar oni volas gajni ion.