Mélodie en sous-sol (filmo)
| Mélodie en sous-sol | |
|---|---|
| filmo | |
| Originala titolo | Mélodie en sous-sol |
| Originala lingvo | franca lingvo |
| Kina aperdato | 19 mar. 1963 |
| Ĝenro | krimfilmo, heist film |
| Kameraado | Louis Page |
| Reĝisoro(j) | Henri Verneuil |
| Produktisto(j) | Jacques Bar |
| Scenaro | Michel Audiard • Albert Simonin • Henri Verneuil |
| Loko de rakonto | Francio |
| Muziko de | Michel Magne |
| Rolantoj | Jean Gabin • Alain Delon • Viviane Romance • Henri Virlogeux • Jean Carmet • José Luis de Vilallonga • Dora Doll • Adrien Cayla-Legrand • Alain Janey • Anne-Marie Coffinet • Antoine Marin • Bernard Musson • Carla Marlier • Charles Bouillaud • Christian Brocard • Claude Cerval • Claudine Berg • Dominique Davray • Édouard Francomme • Gabriel Gobin • Georges Billy • Georges Wilson • Germaine Montero • Henri Attal • Henri Poirier • Jacques Bertrand • Jean Gold • Jean Minisini • Jean-Jacques Delbo • Jean-Pierre Zola • Laure Paillette • Louis Viret • Marc Arian • Maurice Biraud • Michel Magne • Olivier Mathot • Paul Mercey • Pierre Collet • Pierre Duncan • Pierre Vernet • Rita Cadillac • Robert Rollis • Robert Secq • Rudy Lenoir • Sylvain Lévignac |
| Produktinta firmao | StudioCanal |
| IMDb | |
Mélodie en sous-sol ("Sub-grunda Melodio") estas franca-itala filmo de Henri Verneuil, aperinta en 1963
Temo
[redakti | redakti fonton]Charles, sesdek-jarulo, apenaŭ elirinta el karcero, ne plu sentas sin juna. Li malfacile retrovas sian domon en Sarcelles, kie kreskis novaj konstruaĵoj kaj turoj.
Lia edzino, Ginette, proponas al li transloĝiĝi en la sudon, aĉeti komercejon kaj vivi trankvilan vivon, tamen Charles imagas nur unu specon de emeritiĝo: banitan sub la suno. Pro tio, li devas fari plian kaj lastan ŝtelon, tiun por «la tuta vivo» kaj ĉi-foje estos la plej trafa: la kazino de Cannes. Ĉio estas preta. Nur restas al li trovi komplicon, ĉar tiun ŝtelon li ne povas fari sole.
Li tiam kontaktas junan gangsteron renkontitan en karcero, nome Francis Verlot. Al ili ambaŭ aldoniĝas Louis Naudin, bofrato de Francis, garaĝisto kiu utilos kiel ŝoforo.
Post kiam la triopo estas formita, restas al ili ludi partituron tiel bone verkitan provante eviti eraran noton. Unue temos por Francis, alivestita kiel juna elegantulo, amindumi dancistinon por povi eniri post la kulison de la kazino la celitan tagon.
Teĥnikaĵoj
[redakti | redakti fonton]- Reĝisoro: Henri Verneuil
- Produkto: Jacques Bar (franca-itala kunprodukto)
- Scenaro: Albert Simonin, Henri Verneuil kaj Michel Audiard laŭ romano The Big Grab de John Trinian (Éditions Gallimard)
- Dialogoj: Michel Audiard
- Help-reĝisoro: Claude Pinoteau
- Muziko: Michel Magne
- Orkestrado: Jean Gitton (Éditions musicales Eddy Barclay, Le rideau rouge)
- Bildoj: Louis Page
- Operatoro: André Dumaine
- Muntado: Françoise Verneuil-Bonnot, Michèle Hoehn
- Dekoroj: Robert Clavel
- Sono: Jean Rieul
- Skriptistino: Lucile Costa
- Koregrafio: Ben Tyber
- Prezento: Jean Foucher
- Inspektoro: René Fargeau
- Kunmetado: Pierre Charron
- Filmado en studioj "Franstudio" de Saint-Maurice - scenoj en salonoj de Palm Beach
- Formato: 35mm - nigra-blanka, Dyaliscope procedo - monofonia
- Registrado Poste Parisien - Studioj "Franstudio" de Saint-Maurice
- Produktado: Cipra Films - Cité Films (Parizo), C.C.M Films (Romo)
- Produkta direktoro: Jacques Juranville
- Ĝenro: Polica
- Daŭro: 118 minutoj
- Aperdato: 3-a de aprilo 1963 (Francio)
Rolularo
[redakti | redakti fonton]- Jean Gabin: Sinjoro Charles
- Alain Delon: Francis Verlot
- Maurice Biraud: Louis Naudin
- Viviane Romance: Ginette, edzino de Charles
- Carla Marlier: Brigitte, juna dancistino de la trupo
- Dora Doll: Grafino Doublianoff
- Henri Virlojeux : Mario, malsana eks-gangstero
- José Luis de Vilallonga: S-ro Grimp, la estro
- Rita Cadillac: Liliane
- Anne-Marie Coffinet: Marcelle
- Jean Carmet: Kelnero de trinkejo
- Henri Attal: Kunulo de Francis
- Michel Magne: Ĉefo de "Palm-Beach"
- Germaine Montero: S-ino Verlot, edzino de Francis
- Dominique Davray: Léone, edzino de Mario
- Laure Paillette: kostumistino
- Claude Cerval: Polic-komisaro
- Georges Wilson: Walter, riĉa sopiranto
- Paul Mercey: Kafejestro
- Jean-Jacques Delbo: Koregrafo
- Robert Rollis: Reprezentanto en trajno
- Charles Bouillaud: Vojaĝanto en trajno
- Bernard Musson: Vojaĝanto en trajno
- Louis Viret: Vojaĝanto en trajno
- Antoine Marin: Vojaĝanto en trajno
- Sylvain Levignac: Vojaĝanto en trajno
- Georges Billy: Vojaĝanto en trajno
- Henri Poirier: Vojaĝanto en trajno
- Jean Gold: Ĉef-servisto de hotelo
- Robert Secq: Dungito de ban-duŝejo
- Jean Minisini: Kontrol-dungito de ban-duŝejo
- Olivier Mathot: Akceptisto en rezidejo
- Jacques Bertrand: Libro-tenanto de S-ro Grimp
- Marc Arian: Alia libro-tenanto
- Alain Janey: Kelnero de trinkejo en rezidejo
- Pierre Collet: Camille
- Adrien Cayla-Legrand: Dungito de kazino
- Jimmy Davis: Sam
- Rudy Lenoir: Kasisto de S-ro Grimp
- Edouard Francomme: Marcel
- Jean-Pierre Zola: Kliento de ban-duŝejo
- Christian Brocard: Liveranto de boteloj
- Gabriel Gobin: Vojaĝanto en trajno (konfirmota)
- Pierre Duncan: Vojaĝanto en trajno (konfirmota)
- Claudine Berg
- Pierre Vernet
- Baledoj de Ben Tyber
Rekompencoj
[redakti | redakti fonton]- «Premio Arĝenta Globo» en 21-a Premio Ora Globo
Videoteko
[redakti | redakti fonton]Aperis DVD de la filmo.
Eksteraj ligiloj
[redakti | redakti fonton]
- Mélodie en sous-sol en IMDB
- Any Number Can Win, Premio Ora Globo Arkivigite je 2008-07-04 per la retarkivo Wayback Machine