Nuntempa klasika muziko
Nuntempa klasika muziko povas esti komprenita kiel apartenanta al la periodo kiu startis en la mezo de 1970-aj jaroj al la 1990-aj jaroj, kiu inkludas modernisman, postmodernisman, novromantikan, kaj pluralisman muzikojn.[1] Tamen, la termino povas ankaŭ esti uzata en pli larĝa senco por referenci al ĉiuj muzikaj formoj de post-1945.[2] Gravaj muzikoj por kompreni ties fonon estus Pierre Boulez kaj Karlheinz Stockhausen. Por la centra epoko gravus John Cage, Henry Cowell, Philip Glass, kaj aliaj.
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
Notoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Botstein "Modernism Arkivigite je 2008-05-16 per la retarkivo Wayback Machine" §9: The Late 20th Century (subskribo postulata).
- ↑ "Contemporary" in Du Noyer 2003, 272.
Bibliografio[redakti | redakti fonton]
- Anderson, Martin. 1992. "A Conversation with Kalevi Aho". Tempo, new series, no. 181, Scandinavian Issue (June): 16–18.
- Bandur, Markus. 2001. Aesthetics of Total Serialism: Contemporary Research from Music to Architecture. Basel, Boston, Berlin: Birkhäuser. ISBN 3-7643-6449-1.
- Botstein, Leon. 2001. "Modernism". The New Grove Dictionary of Music and Musicians, dua eldono, eldonita de Stanley Sadie kaj John Tyrrell. London: Macmillan Publishers.