Poemo-ŝerco
Poemo-ŝerco, aŭ poezio-ŝerco, estas nomo de speco de mallonga kaj amuza poezio aperinta ekde la modernismo-movado. En Brazilo, verkistoj kiel Oswald de Andrade, Carlos Drummond de Andrade, Manuel Bandeira,[1] Murilo Mendes[2] kaj Paulo Leminski[3] estis notindaj diskonigintoj de tia ĝenro, kvankam la poezio de ĉiu estas tra malsama inter ili.[2]
La poemo-ŝerco ekaperas de la rifuzo de 19-a jarcenta parnasa skolo, dum la modernisma periodo. La poemo-ŝerco prezentiĝas kiel incito al la tradiciaj manieroj por verki poezion, ĝenerale viditaj kiel tro neflekseblaj kaj formalaj.[1]
Cota Zero, poemo-ŝerca ekzemplo de Carlos Drummond de Andrade:[2]
Stop.
Vivo haltis.
Aŭ ĉu estis la aŭtomobilo?
Ofte, la poezio de Drummond enhavas kontraŭ-lirismaĵon kaj ironion, kaj pritraktas temojn kiel amo kaj maltrafo, amuzmaniere.[4]
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ 1,0 1,1 Poema-piada (parte 1/2). UOL (28 septembro 2011).
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Davi Arrigucci Jr. (11a de aŭgusto 2007). Para Drummond, reflexão é condição para chegar à poesia. O Estado de S. Paulo. Alirita 13 outubro 2013.
- ↑ Amanda Bassuela As muitas vidas de Paulo Leminski. Revista Cult. Arkivita el la originalo je 2013-10-03. Alirita 2016-05-09. Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2013-10-03. Alirita 2016-05-09.
- ↑ Antologia Poética. Algo Sobre. Alirita 13a de oktobro 2013.