Saltu al enhavo

Radokalkulilo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Radokalkulilo.
Rado de Leibniz
La kalkulila rado turnas montrante la internan skemon de la funkciado de la radokalkulilo

La radokalkulilo, paŝorekonilo (aŭ tamburrekonilo) estis cifereca mekanika kalkulilo inventita de la germana matematikisto Gottfried Wilhelm Leibniz ĉirkaŭ 1672 kaj kompletita en 1694.[1] La nomo devenas el la traduko de la germanlingva termino por ties funkciiga mekanismo; staffelwalze signife 'paŝtamburo'. Ĝi estis la unua kalkulilo kiu povis plenumi ĉiujn kvar aritmetikajn operaciojn: nome adicio, subtraho, multipliko kaj divido.[2]

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. Kidwell, Peggy Aldritch. (1992) The Calculating Machines: Their history and development. USA: Massachusetts Institute of Technology and Tomash Publishers. , pp. 38–42, tradukita kaj eldonita el Martin, Ernst. (1925) Die Rechenmaschinen und ihre Entwicklungsgeschichte. Germanio: Pappenheim.
  2. Beeson, Michael J. (2004). "The Mechanization of Mathematics". In Teucher, Christof. Alan Turing: Life and Legacy of a Great Thinker. Springer. p. 82. ISBN 3-540-20020-7. [1]

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]