Saltu al enhavo

Ruĝa Kapelo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
GDR-a poŝtmarko de 1983 pri Arvid Harnack, Harro Schulze-Boysen kaj John Sieg

La Ruĝa Kapelo (germane Rote Kapelle, ruse Красная капелла, Krasnaja kapella), foje laŭ la angla traduko red orchestra ankaŭ alternative nomata Ruĝa Orkestro, estis nomo de tiuj personoj, kiuj laboris kun la sovetunia sekreta servo kaj uzis radiofonian reton por komuniki. La nomon donis kaj difinis la armea spiona kaj kontraŭspiona servo Abwehr de Nazia Germanio, kaj rapide ĝin transprenis ankaŭ la sekreta ŝtata polico Gestapo de Nazia Germanio.

Hodiaŭ oni uzas la esprimon unuavice por la kontraŭstara grupo de Harro Schulze-Boysen kaj Arvid Harnack, kies grupoj estis malkovritaj kaj arestitaj.

Membroj de „Ruĝa orkestro“

[redakti | redakti fonton]

Literaturo

[redakti | redakti fonton]
  • Hans Coppi: Harro Schulze-Boysen - Wege in den Widerstand, Fölbach Verlag, Koblenz 1995, ISBN 3-923532-28-8
  • Kurt Schilde (Hrsg.), Klaus Wiese: Eva-Maria Buch und die „Rote Kapelle“., Overall Verlag, Berlin, 1993, ISBN 3-925961-09-7
  • Stefan Roloff (Hrsg.), Mario Vigl: Die „Rote Kapelle“, Ullstein Verlag, 2004, ISBN 3-548-36669-4
  • Shareen Blair Brysac: Mildred Harnack und die „Rote Kapelle“. Die Geschichte einer ungewöhnlichen Frau und einer Widerstandsbewegung. Scherz-Verlag, Bern 2003, ISBN 3-502-18090-3
  • Hans Coppi, Jürgen Danyel, Johannes Kuchel (Hrsg.) Die Rote Kapelle im Widerstand gegen Hitler, Schriften der Gedenkstätte Deutscher Widerstand. Editioin Hentrich, ISBN 3-89468-110-1
  • Karl Heinz Roth, Angelika Ebbinghaus: Rote Kapellen, Kreisauer Kreise, Schwarze Kapellen. vsa, Hamburg 2004, ISBN 3-89965-087-5
  • Leopold Trepper: Die Wahrheit, Autobiographie des „Grand Chef“ der Roten Kapelle. ISBN 3-89484-554-6
  • Oswald Bindrich: Beppo Römer, ein Leben zwischen Revolution und Nation, Edition Hentrich. ISBN 3-926175-97-4

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]