Siberiaj tataroj loĝis en Siberio jam antaŭ alveno de la rusaj setlintoj en la 17-a jarcento. Ili okupiĝis precipe pri fiŝkaptado kaj bestobredado, pri metioj, malpli pri terkultivado. Tia vivmaniero ankoraŭ ekzistis eĉ meze de la 19-a jarcento, kvankam poiomete ili jam estis transprenantaj de la rusoj iliajn okupojn.
„ Как ни многосторонни промышленные занятия здешних татар; но справедливость требует сказать, что они очень ленивы; хлебопашество ведут небольшое и если что производят и продают, то только для необходимого своего существования, не думая об избытках. [...] Женщины занимаются всеми домашними работами около скота и шитьем платья; огородов не имеют; в недавнее время изредка начали только разводить таковые в некоторых татарских селениях. [...] Татары владеют самыми лучшими землями и угодьями как сибирские старожилы; но вполне ими не пользуются, а отдают крестьянам в оборок большую часть своих земель и это легкое средство приобретения еще более делает их бездеятельными. ”
„ Kiel ajn diversaj estas industriaj okupoj de lokaj tataroj; sed justeco postulas diri ke ili estas tre mallaboremaj; grenkultivadon ili faras etskale kaj se ili ion produktas kaj vendas, do nur por sia minimuma vivtenado, sen pensi pri troaĵoj. [...] La virinoj okupiĝas pri ĉiuj hejmaj laboroj apud la brutoj kaj pri kudrado de vestoj; legomejojn ili ne havas; antaŭnelonge nur ili komencis fari tion en iuj tataraj vilaĝoj. [...] La tataroj posedas la plej bonajn terojn kaj areojn kiel siberiaj malnovaj loĝantoj; sed ili ne komplete uzas ilin, sed luigas al kamparanoj plejparton de siaj teroj kaj tiu ĉi facila rimedo de akirado faras ilin eĉ pli malagemaj. ”
— Vasilij Stefanovskij[1], Statistika skizo de Tjumena distrikto de Tobolska gubernio rilate industrion
↑Стефановский, Василий (1860–1864). “Статистическое описание Тюменского округа Тобольской губернии, в промышленном отношении”, Тобольские губернские ведомости [citata laŭ: Тобольские губернские ведомости. Сотрудники и авторы: Книга II. Антология тобольской журналистики конца XIX — начала ХХ в. — Тюмень: Мандр и Ка, 2004. ISBN 5-93020-317-2.]. (ru), p. 66.
