Sint-Kruis

Sint-Kruis
municipality section (en) ; vilaĝo vd
Administrado
Poŝtkodo	8310
Demografio
Loĝantaro	15 892 (2014) [+]
Loĝdenso	1 156 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo	51° 13′ N, 3° 15′ O (mapo)51.21393.2503Koordinatoj: 51° 13′ N, 3° 15′ O (mapo) [+]
Alto	7,58 m [+]
Areo	13,75 km² (1 375 ha) [+]
	Sint-Kruis (Okcidenta Flandrio)
	Situo de Sint-Kruis
Alia projekto
	Vikimedia Komunejo Sint-Kruis (Brugge) [+]
	v • d • r

Sint-Kruis estas vilaĝo en la belga provinco Okcidenta Flandrio, ekde 1971 partkomunumo de la provinca ĉefurbo Brugge. Ĝi troviĝas oriente de la historia urbocentro. Ĝi havas areon de 16,84 km² kaj nombris fine de 2012 15.955 loĝantojn, tio estas 13,6% de la bruĝa loĝantaro.

Historio

La origina centro de Sint-Kruis troviĝis en Male, ĉe la N9 (Maalse Steenweg), iama sinjorejo je tri kilometroj de la nuna centro. Kiel Assebroek, Sint-Kruis origine estis parto de Sijsele.

Sint-Kruis unuafoje estas menciita en dokumento de 1089. Jam tiam ekzistis kapelo dediĉita al la Sankta Kruco.

Post la konstruo de la dua remparo de Bruĝo, Sint-Kruis estis duonigita. La parto ene de la remparo poste iĝis la urbocentra paroĥo Sankta Anna.

De 1795 (la franca epoko) ĝis 1971 (anekso al Bruĝo) Sint-Kruis estis sendependa komunumo.

Kastelo de Male

Kie nun estas la kastelo de Male, en la 9-a jarcento estis konstruita defenda turo kontraŭ la Vikingoj. La nunan kastelon verŝajne konstruigis la flandra grafo Filipo de Alzaco (1142-1191). Laŭ legendo^[1]^[2] Thomas Becket, ĉefepiskopo de Canterbury, inaŭguris ĝin en 1166. Dum la postaj jarcentoj ĝi estis plurfoje okupita de militistoj, detruita kaj rekonstruita.

Komence de la 20-a jarcento ĝi estis posedaĵo de nobelula familio. Post ĝisfunda renovigo de 1954 ĝis 2013 en ĝi troviĝas la Sankta Trudo-monaĥinejo. En 2010 la monaĥinoj vendis la bienon al privatulo.

Paroĥoj

Nun estas tri paroĥoj. La plej malnova estas Sankta Kruco. La preĝejo de Sankta Francisko el Asizo konstruiĝis en 1969, por nova kartalo ĉirkaŭ Damse Vaart kaj Zuidervaartje. En la 1990-aj jaroj sekvis preĝejo dediĉita al Thomas Becket por la nova kvartalo Malehoek.

La Sankta Kruco-preĝejo estis inaŭgurita en 1614 kaj pligrandigita en 1651. En 1851 ĝi estis malkonstruita kaj pli granda novgotika preĝejo anstataŭis ĝin. Arĥitekto estis Pieter Croquison; la internon desegnis Jean Bethune (1821-1894), la pioniro de la novgotiko en Belgio. En 1963 la novgotika polikromio malaperis sub blanka farbo.

Sur la tombejo ĉirkaŭ la preĝejo estas tomboj de pluraj riĉaj familioj de Bruĝo, kiuj malŝatis la centran tombejon de la urbo en Steenbrugge.

Politiko

Listo de la estroj de la sendependa komunumo Sint-Kruis:

1800-1806: François Timmerman
1806-1811: Valentin Jacoby
1811-1830: Judocus Van Cleemput
1830-1847: Adolphe-Alphonse Goupy de Beauvolers
1847-1855: Marie Jean Visart de Bocarmé
1855-1860: Joseph Hoste (waarnemend)
1860-1861: Charles De Lange (waarnemend)
1861-1888: Jules de Bie de Westvoorde
1889-1895: Gustave-Amedée Visart de Bocarmé
1896-1921: Ferdinand de Maleingreau d'Hembise
- 1915-1921: Karel Van Robays (anstataŭanta Ferdinand de Maleingreau, kiu militservis dum la Unua Mondmilito)
1922-1933: Charles Casteleyn
1934-1946: Pieter Janssens
- 1941-1942: Gaston Meire (dummilita, ne en la oficiala listo)
1946-1970: Didier de Pierpont

Evoluo de la loĝantaro

19-a jarcento

Jaro	1806	1816	1830	1846	1856	1866	1876	1880	1890
Loĝantoj	1100	1196	1473	1856	1774	1918	2115	2201	2676
Rezultoj de popolnombradoj je 31 decembro

20-a jarcento ĝis anekso al Bruĝo

Jaro	1900	1910	1920	1930	1947	1961	1970
Loĝantoj	3300	4250	4925	6242	7935	11.033	13.522
Rezultoj de popolnombradoj je 31 decembro

Eksa monaĥinejo de Sankta Trudo
Iama skabena domo kun Pelderijn (Punpilorio)
De Zorge
Kastelo de Ryckevelde
Sankta Kruco-preĝejo
Sankta Francisko el Asizo-preĝejo
Thomas Becket-preĝejo
Kastelo "Les Fayards" (La fagoj)

Referencoj

↑ P. Vanderschaeghe (1987): Male stede en de Paercke, Male waar wij wonen, Brugge, blz. 35.
↑ F. Barlow (1986): Thomas Becket, University of California Press, Berkeley, blz. 118.

Eksteraj ligiloj

[1] P. Vanderschaeghe (1987): Male stede en de Paercke, Male waar wij wonen, Brugge, blz. 35.

[2] F. Barlow (1986): Thomas Becket, University of California Press, Berkeley, blz. 118.

[1]

[2]