Mikroondilo: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Melancholie (diskuto | kontribuoj)
e roboto aldono de: is:Örbylgjuofn
Neniu resumo de redakto
Linio 1: Linio 1:
[[Dosiero:Microwave.750pix.jpg|thumb|<center>mikroondilo]]
[[Dosiero:Microwave.750pix.jpg|thumb|<center>mikroondilo]]
'''Mikroondilo''' aŭ '''mikroonda forno''' estas [[ilo]] por la rapida varmigo de [[nutraĵo]]j, [[likvaĵo]]j aŭ aliaj taŭgaj materioj - per absorbo de [[mikroondoj]].
'''Mikroondilo''' aŭ '''mikroonda forno''' estas [[ilo]] por la rapida varmigo de [[nutraĵo]]j, [[likvaĵo]]j aŭ aliaj taŭgaj materioj - per absorbo de grandfrekvencaj elektromagnetaj [[mikroondoj]] (ĉ. 2450 megahercoj). La akvo, graso, sukeroj kaj aliaj molekuloj absorbas la ondojn kaj ekvibras, tiel estiĝas varmo. La aero ne varmiĝas nur la nutraĵoj.

La akvoentenaj materialoj pli rapide varmiĝas ol la sekaj, ekstere pli forte ol interne. Vitro, porcelano, kelkaj plastoj apenaŭ absorbas mikroondojn, tiel oni povas uzi ilin en la mikroondilo.

Oni ne povas uzi metalojn, ĉar la metalo ombras la ondojn.


La tekniko inventiĝis kaj patentiĝis dum la jaro [[1946]] fare de ''Percy Spencer'' de la entrepreno ''Raytheon'' en [[Usono]].
La tekniko inventiĝis kaj patentiĝis dum la jaro [[1946]] fare de ''Percy Spencer'' de la entrepreno ''Raytheon'' en [[Usono]].



{{ĝermo}}
{{ĝermo}}

Kiel registrite je 09:52, 12 aŭg. 2008

mikroondilo

Mikroondilomikroonda forno estas ilo por la rapida varmigo de nutraĵoj, likvaĵoj aŭ aliaj taŭgaj materioj - per absorbo de grandfrekvencaj elektromagnetaj mikroondoj (ĉ. 2450 megahercoj). La akvo, graso, sukeroj kaj aliaj molekuloj absorbas la ondojn kaj ekvibras, tiel estiĝas varmo. La aero ne varmiĝas nur la nutraĵoj.

La akvoentenaj materialoj pli rapide varmiĝas ol la sekaj, ekstere pli forte ol interne. Vitro, porcelano, kelkaj plastoj apenaŭ absorbas mikroondojn, tiel oni povas uzi ilin en la mikroondilo.

Oni ne povas uzi metalojn, ĉar la metalo ombras la ondojn.

La tekniko inventiĝis kaj patentiĝis dum la jaro 1946 fare de Percy Spencer de la entrepreno Raytheon en Usono.