Tria koncilio de Konstantinopolo: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
e r2.7.2+) (robota modifo de: eu:Konstantinoplako III. kontzilioa |
ZéroBot (diskuto | kontribuoj) e r2.7.1) (robota aldono de: tl:Ikatlong Konseho ng Constantinople |
||
Linio 71: | Linio 71: | ||
[[sv:Tredje konciliet i Konstantinopel]] |
[[sv:Tredje konciliet i Konstantinopel]] |
||
[[sw:Mtaguso wa tatu wa Konstantinopoli]] |
[[sw:Mtaguso wa tatu wa Konstantinopoli]] |
||
[[tl:Ikatlong Konseho ng Constantinople]] |
|||
[[tr:Üçüncü İstanbul Konsili]] |
[[tr:Üçüncü İstanbul Konsili]] |
||
[[uk:Третій Константинопольський собор]] |
[[uk:Третій Константинопольський собор]] |
Kiel registrite je 00:50, 13 dec. 2012
Tria koncilio de Konstantinopolo | |
---|---|
6-a Ekumena Koncilio | |
Dato | 680 |
Agnoskita de | katolikoj kaj ortodoksanoj |
Antaŭa koncilio | Dua koncilio de Konstantinopolo |
Posta koncilio | Dua koncilio de Niceo (katolika), Kvara koncilio de Konstantinopolo (ortodoksa) |
Kunvokita de | Imperiestro Konstantino la 4-a |
Prezidita de | Imperiestro Konstantino la 4-a |
Nombro da partoprenantoj | La dokumentoj havas de 43 al 174 subskriboj. |
Ĉeftemo | Monotelismo |
La Tria koncilio de Konstantinopolo, okazinta de la 7-a de novembro 680 al la 16-a de septembro 681. Ĝi estis kunvokita de la romia imperiestro de oriento Konstantino la 4-a, kaj prezidita de li mem. La ĉefaj rolludantoj en tiu ĉi koncilio, la tria okazinta en la sama urbo, estis Konstantino la 4-a kaj la la patriarko Sergio; ankaŭ du papoj: Agatono kaj Leono la 2-a.
La celo de la koncilio, ekde doktrina vidpunkto estis la problemoj pro la herezo monotelismo, kiu rekonis en Jesuo nur unu volon kaj unu naturon: la dia. Ĝi estas sukceda doktrino de la monofizidismo kiu nur akceptas en la homo-dio nur unu naturo: la Logos.
La ĉefa kontribuo de la Tria koncilio de Konstantinopolo estis la dogma difinado laŭ la voloj kaj operacoj de Jesuo. Ĉi tiu koncilio fermas la tiel nomataj "kristologiaj koncilioj". Ĝi resumas la doktrinon pri Kristo tiel kiel la Patroj de la Eklezio komprenis ĝin en la unuaj tempoj.