Ĝigo: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Alifono (diskuto | kontribuoj) eNeniu resumo de redakto |
Verdulo (diskuto | kontribuoj) eNeniu resumo de redakto |
||
| Linio 1: | Linio 1: | ||
[[Dosiero:Robida vingtieme siecle p163 1.jpg|eta|Paro dancas la ĝigon]] |
|||
'''Ĝigo''' ([[Franca lingvo|france]]: '''gigue''' [ʒiːɡ]), [[Itala lingvo|itale]]: ''Giga'') estas dancformo de la [[baroka muziko]] de vigla, rapidmova takto 12/8, foje ankaŭ en la 6/8-takto. Depende de la varianto, ĝi povis pli simili al alemando aŭ uzi plurajn plifoniajn teknikojn<ref>Tobiasz Kubisiowski, [https://tonalto.wordpress.com/terminaro/ muzika terminaro], </ref>. |
'''Ĝigo''' ([[Franca lingvo|france]]: '''gigue''' [ʒiːɡ]), [[Itala lingvo|itale]]: ''Giga'') estas dancformo de la [[baroka muziko]] de vigla, rapidmova takto 12/8, foje ankaŭ en la 6/8-takto. Depende de la varianto, ĝi povis pli simili al alemando aŭ uzi plurajn plifoniajn teknikojn<ref>Tobiasz Kubisiowski, [https://tonalto.wordpress.com/terminaro/ muzika terminaro], </ref>. |
||
Kiel registrite je 18:16, 15 okt. 2019
Ĝigo (france: gigue [ʒiːɡ]), itale: Giga) estas dancformo de la baroka muziko de vigla, rapidmova takto 12/8, foje ankaŭ en la 6/8-takto. Depende de la varianto, ĝi povis pli simili al alemando aŭ uzi plurajn plifoniajn teknikojn[1].
Komence kamparana danco, la ĝigo evoluis al ofte uzata formo de la baroka arta muziko en konĉertoj, sonatoj kaj precipe dancosuitoj.
depende de la varianto, ĝi povis pli simili al alemando aŭ uzi plurajn plifoniajn teknikojn.
Distingendas la ĝigo gaja kaj la ĝigo grava. Ĉilasta havas grandan similecon kun la alemando; ne malofte unusama muzikaĵo jen aperas kiel alemando, jen kiel ĝigo.
Multaj komponistoj kiel Johann Sebastian Bach, Georg Philipp Telemann kaj Georg Friedrich Händel skribis ĝigojn.
Vidu ankaŭ
Literaturo
Werner Danckert: Geschichte der Gigue. Leipzig 1924.
Referenco
- ↑ Tobiasz Kubisiowski, muzika terminaro,