Faŭsto: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[nekontrolita versio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Loveless (diskuto | kontribuoj)
e roboto modifo de: ja:ファウスト 第二部
Lvh (diskuto | kontribuoj)
Neniu resumo de redakto
Linio 1: Linio 1:
'''Faŭsto''' (Germane: ''Faust'' [faŭst]). Drama poemo kaj ĉefverko de [[Germanio|germana]] poeto Johann Wolfgang von [[Goethe]]. Multebena kaj filozofia dramo pri la scivolema Faŭsto kaj lia pakto kun la diablo.
'''Faŭsto''' ([[germane]]: ''Faust'' [faŭst]) estas [[Dramo|drama]] [[poemo]] kaj ĉefverko de la [[Germanio|germana]] [[poeto]] [[Johann Wolfgang von Goethe]]. Ĝi estas multebena kaj [[filozofio|filozofia]] dramo pri la scivolema Faŭsto kaj ties [[pakto]] kun la [[diablo]].
Ĝi estas konsiderata unu el la [[nacio|naciaj]] verkoj de la [[germana lingvo]].
Ĝi estas konsiderata unu el la [[nacio|naciaj]] [[verko]]j de la [[germana lingvo]].


{{spoiler}}
{{spoiler}}


D-ro Faust estas maljuna [[filozofo]], kiu strebas ekkoni la esencon de la mondo.
D-ro Faust estas maljuna [[filozofo]], kiu strebas ekkoni la esencon de la [[mondo]].
Enamiĝinte al junulino (Grenjo/Gretchen) li cedas al la [[tento]] de la [[diablo]], sed poste saviĝas pro sia "ĉiama strebado" al supera celo.
Enamiĝinte en la junulinon (Grenjo/Gretchen) li cedas al la [[tento]] de la [[diablo]], sed poste saviĝas pro sia "ĉiama strebado" al supera celo.
Lia savo tamen ne inkluzivas lian amatinon kaj ilian infaneton.
Lia savo tamen ne inkluzivas lian amatinon kaj ilian infaneton.


La temo de Faŭsto (kies nomo en la [[germana lingvo]] signifas "pugno") inspiris multajn aliajn [[arto|artistojn]], ekzemple [[Charles Gounod]] kaj [[Hector Berlioz]], kiuj verkis pri ĝi [[opero]]jn. El filmoj estas plej fama '''La beleco de la diablo''' (''La Beauté du diable'') de [[René CLAIR]] kun [[Gérard Philipe]] kaj [[Michel Simon]] en la roloj de Faŭsto kaj Mefistofelo.
La temo de Faŭsto (kies nomo en la [[germana lingvo]] signifas "[[pugno]]") inspiris multajn aliajn [[arto|artistojn]], ekzemple [[Charles Gounod]] kaj [[Hector Berlioz]], kiuj verkis pri ĝi [[opero]]jn. El [[filmo]]j la plej fama estas ''La beleco de la diablo'' (''La Beauté du diable'') de [[René CLAIR]] kun [[Gérard Philipe]] kaj [[Michel Simon]] en la [[rolo]]j de Faŭsto kaj [[Mefistofelo]].


====Tradukoj en Esperanton:====
====Tradukoj en Esperanton====
# [[Faŭsto I]]. Unua parto. Tradukis: [[Norbert Barthelmess]], eldonis SAT, [[1923]], 153 p., "...imaga heroo, temo de multaj literaturaĵoj trovis definitivan formon en la ĉefverko de G. La traduko - rima kun malpli regulaj ritmoj - estis tiel malfacila, ke rezulto pli perfekta eble ne estas atingebla. Oftaj versoj kun nenatura vortordo." (G. S., ,E', 1923, p: ISZ.)

# Faŭsto. Partoj I kaj II. Eldonis Mondial Verlag, Berlin, [[1999]]. Majstra traduko de Karl Schulze. Unua kompleta traduko de la mondfama [[tragedio]] de Goethe. 208 paĝoj. Kun antaŭparolo de [[Ulrich Becker]] kaj [[eseo]] kaj [[glosaro]] de [[Karl Schulze]]. Elĉerpita.
1. [[Faŭsto I]]. Unua parto. Tradukis: [[Norbert Barthelmess]], eldonis SAT, 1923, 153 p., "...imaga heroo, temo de multaj literaturaĵoj trovis definitivan formon en la ĉefverko de G. La traduko - rima kun malpli regulaj ritmoj - estis tiel malfacila, ke rezulto pli perfekta eble ne estas atingebla. Oftaj versoj kun nenatura vortordo." (G. S., ,E', 1923, p: ISZ.)
# Faŭsto. Partoj I kaj II. Eldonis [[Mondial]], Novjorko, [[2004]]. Majstra traduko de Karl Schulze. Unua kompleta traduko de la mondfama tragedio de Goethe. 568 paĝoj. Kun antaŭparolo de [[Ulrich Becker]], eseo de [[Sabine Fiedler]], kaj eseo kaj glosaro de [[Karl Schulze]].

2. Faŭsto. Partoj I kaj II. Eldonis Mondial Verlag, Berlin, 1999. Majstra traduko de Karl Schulze. Unua kompleta traduko de la mondfama tragedio de Goethe. 208 paĝoj. Kun antaŭparolo de [[Ulrich Becker]] kaj eseo kaj glosaro de [[Karl Schulze]]. Elĉerpita.

3. Faŭsto. Partoj I kaj II. Eldonis [[Mondial]], Novjorko, 2004. Majstra traduko de Karl Schulze. Unua kompleta traduko de la mondfama tragedio de Goethe. 568 paĝoj. Kun antaŭparolo de [[Ulrich Becker]], eseo de [[Sabine Fiedler]], kaj eseo kaj glosaro de [[Karl Schulze]].


[[Kategorio:Germanlingva literaturo]]
[[Kategorio:Germanlingva literaturo]]

Kiel registrite je 16:42, 26 nov. 2008

Faŭsto (germane: Faust [faŭst]) estas drama poemo kaj ĉefverko de la germana poeto Johann Wolfgang von Goethe. Ĝi estas multebena kaj filozofia dramo pri la scivolema Faŭsto kaj ties pakto kun la diablo. Ĝi estas konsiderata unu el la naciaj verkoj de la germana lingvo.

Averto: La teksto, kiu sekvas, malkaŝas detalojn pri la intrigo de la rakonto.

D-ro Faust estas maljuna filozofo, kiu strebas ekkoni la esencon de la mondo. Enamiĝinte en la junulinon (Grenjo/Gretchen) li cedas al la tento de la diablo, sed poste saviĝas pro sia "ĉiama strebado" al supera celo. Lia savo tamen ne inkluzivas lian amatinon kaj ilian infaneton.

La temo de Faŭsto (kies nomo en la germana lingvo signifas "pugno") inspiris multajn aliajn artistojn, ekzemple Charles Gounod kaj Hector Berlioz, kiuj verkis pri ĝi operojn. El filmoj la plej fama estas La beleco de la diablo (La Beauté du diable) de René CLAIR kun Gérard Philipe kaj Michel Simon en la roloj de Faŭsto kaj Mefistofelo.

Tradukoj en Esperanton

  1. Faŭsto I. Unua parto. Tradukis: Norbert Barthelmess, eldonis SAT, 1923, 153 p., "...imaga heroo, temo de multaj literaturaĵoj trovis definitivan formon en la ĉefverko de G. La traduko - rima kun malpli regulaj ritmoj - estis tiel malfacila, ke rezulto pli perfekta eble ne estas atingebla. Oftaj versoj kun nenatura vortordo." (G. S., ,E', 1923, p: ISZ.)
  2. Faŭsto. Partoj I kaj II. Eldonis Mondial Verlag, Berlin, 1999. Majstra traduko de Karl Schulze. Unua kompleta traduko de la mondfama tragedio de Goethe. 208 paĝoj. Kun antaŭparolo de Ulrich Becker kaj eseo kaj glosaro de Karl Schulze. Elĉerpita.
  3. Faŭsto. Partoj I kaj II. Eldonis Mondial, Novjorko, 2004. Majstra traduko de Karl Schulze. Unua kompleta traduko de la mondfama tragedio de Goethe. 568 paĝoj. Kun antaŭparolo de Ulrich Becker, eseo de Sabine Fiedler, kaj eseo kaj glosaro de Karl Schulze.