Ĥruŝĉovka-konstruaĵo
Ĥruŝĉovka (ruse Хрущёвка, plurale: Хрущёвкi) estas neoficiala nomo por speco de malmultekosta, beton-paneligita tri- ĝis kvinetaĝa loĝkonstruaĵo dekomence en Sovetunio kaj pro etendo en aliaj landoj de la tiama Orienta Bloko. Konstruado de tiaj konstruaĵoj komenciĝis dum la regado de Nikita Ĥruŝĉov kaj tiel ili estis populare nomitaj laŭ li. Ĉi tiu kromnomo rimiĝis kun la rusa vorto "Truŝĉovi" kiu signifas afliktata kvartalo.
La periodo de konstruado de "Ĥruŝĉovka" estis en la jaroj 1959-1985. Entute 290 milionoj da kvadrataj metroj estis konstruitaj, konsistigante ĉirkaŭ 10% de la totala loĝloko de Sovetunio. Rezulte de tiu masiva konstruado, multaj civitanoj translokiĝis el la vilaĝoj al la urboj kaj tiele miloj da familioj plibonigis siajn vivkondiĉojn.
Similaj konstruaĵoj estis konstruitaj en la resto de la Orienta Bloko: En Pollando ili estas nomitaj "blok", en Ĉeĥio "panelák", en Slovakio "sídlisko", en Hungario "Panelház", kaj en Germanio "Plattenbau".
Karakterizoj[redakti | redakti fonton]
La konstruaĵoj konsistis plejparte el loĝejoj kun ĝis tri ĉambroj kun plafonalto de 2,48 m ĝis 2,80 m. Ne estis lifto en la konstruaĵoj kaj ili estis karakterizitaj per malbona akustika- kaj Varmoizolado. Kelkaj el la konstruaĵoj estis destinitaj por malkonstruo post 25 jaroj, sed kelkaj daŭre ekzistas ĝis hodiaŭ. Aliaj konstruaĵoj estis projektitaj por malkonstruo post 50 jaroj sed laŭ studoj [mankas fonto] ili taŭgas por utiligo dum 150 jaroj helpe de periodaj renovigoj [1].
En Moskvo kaj en Sankt-Peterburgo estas ordigita plano por malkonstruado de tiaj konstruaĵoj. Laŭ la origina plano en Moskvo la malkonstruo de la konstruaĵoj devus esti finita en 2010 kaj kompletigo nun estas prokrastita al 2017.
La ideo transiri al industriigita konstruado de loĝdomoj naskiĝis post la Dua Mondmilito. La unuaj konstruaĵoj laŭ tiu ĉi metodo estis konstruitaj en 1948. Komence temis pri kvaretaĝaj konstruaĵoj kun ŝtala skeleto. Ĉar estis la granda uzo de metalo (ĉirkaŭ 16 kg por kvadrata metro), estis decidite ŝanĝi al pli larĝa uzo de betono. Post akirado de pozitiva sperto, en 1950 oni decidis projekti betonajn fabrikejojn por la produktado de la materialoj kaj komponantoj. Laŭ la decido de la Konsilio de Ministroj la 31an de julio 1957, masiva konstruado de loĝkonstruaĵoj laŭ tiu metodo komenciĝis. Unu el la unuaj ejoj estis la Chryomushki- areo ĉe la periferio de Moskvo. La sperto akirita en ĉi tiu areo estis transdonita al la tuta lando. Plejparte Ĥruŝĉovki ne estis konstruitaj en la urbocentroj kaj ilia konstruado koncentriĝis en novaj kvartaloj, tiele en tiuj kvartaloj estis dekoj kaj eĉ centoj da konstruaĵoj de la sama serio.
La konstruaĵoj estis origine konsideritaj kiel provizora loĝigo ĝis la loĝigmanko povus esti mildigita fare de matura Komunismo, kiu ne havus iujn ajn mankojn. Tiuj loĝejoj estis planitaj por malgrandaj familioj, sed en la realo ofte ofte kaj kutime okazis ke tri generacioj vivis kune en duĉambraj loĝejoj.
Plejofte, la areo de apartamento kun 3 ĉambroj estis 60 kvadrataj metroj, 43 kvadrataj metroj por duĉambra apartamento kaj 30 kvadrataj metroj por unuĉambra apartamento. Krome ĉiu apartamento havis kuirejon je 5 - 6 kvadrataj metroj. Kelkaj el la apartamentoj havis balkonojn.
Ili foje estas komparitaj kun la japana danchi, similaj (ofte registar-sponsoritaj) loĝigprojektoj de la sama periodo.
Komunaj modelserioj[redakti | redakti fonton]
Por la industriigo de la konstruaĵoj en multaj grandurboj, fabrikoj estis establitaj por konstrui la postulatajn komponentojn. La konstruaĵoj estis konstruitaj laŭ aprobitaj serioj en la landa nivelo. Jen la ĉefaj serioj de konstruaĵoj:
- Serio 1-335 - La plej ofta serio. Konstruaĵoj de ĉi tiu serio estis konstruitaj en la periodo 1958 - 1966. La konstruaĵo inkluzivas 5 etaĝojn sen lifto, 4 loĝejojn sur ĉiu etaĝo. La apartamentoj havis ĝis 3 ĉambrojn. Plibonigitaj modeloj de ĉi tiu serio estis konstruitaj ĝis 1976.
- Serio К-7 - Konstruaĵoj de ĉi tiu serio estis konstruitaj en la periodo 1958 - 1966. La konstruaĵo inkluzivas 5 etaĝojn sen lifto, 3 apartamentoj sur ĉiu etaĝo. La apartamentoj havis ĝis 3 ĉambrojn. Ekde la malfruaj 1990-aj jaroj konstruaĵoj de tiu serio estas planitaj por malkonstruo.
- Serio II-32 - Konstruaĵoj de tiu serio estis konstruitaj en la 1960-aj jaroj. La konstruaĵo havas 5 etaĝojn sen lifto, 3 apartamentoj sur ĉiu etaĝo. La apartamentoj havis ĝis 3 ĉambrojn. Ekde la malfruaj 1990-aj jaroj konstruaĵoj de tiu serio estas planitaj por malkonstruo.
- Serio 1-510 - Konstruaĵoj de tiu serio estis dezajnitaj en la 1960-aj jaroj. Konstruaĵoj de tiu serio havas 5 etaĝojn sen lifto, 4 apartamentoj sur ĉiu etaĝo. La apartamentoj havis ĝis 3 ĉambrojn.
- Serio 1-511 - Konstruaĵoj de tiu serio estis dezajnitaj en la 1960-aj jaroj. Konstruaĵoj de tiu serio havas 5 etaĝojn sen lifto, 4 apartamentoj sur ĉiu etaĝo. La apartamentoj havis ĝis 3 ĉambrojn.
- Serio 1-515/5 - Konstruaĵoj de tiu serio estis dezajnitaj en la 1960-aj jaroj. Konstruaĵoj de tiu serio havas 5 etaĝojn sen lifto, 4 apartamentoj sur ĉiu etaĝo. La apartamentoj havis ĝis 3 ĉambrojn.
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
- Brutalismo
- Panelkonstruado
- Prefabrikita domo
- La sveda "Million Programme"
- Usona kaj brita "Housing Estate"
- Atingebla loĝado
- Publika loĝado
- Subvenciita loĝado
Referenco[redakti | redakti fonton]
- ↑ "In the Baltic states, many people are stuck in Khrushchev-era flats". (En la baltaj ŝtatoj, multaj homoj estas blokitaj en Ĥruŝĉov-epokaj apartamentoj). The Economist. la 15-an de aŭgusto 2019. ISSN 0013-0613. Prenite la 21-an de novembron 2019.
