Subbotino (Tjumena distrikto)
| Subbotino (Субботина) | |||
| vilaĝo | |||
| domareto | |||
|---|---|---|---|
| Oficiala nomo: Субботина | |||
| Lando |  Rusio
| ||
| Ŝtato | Tjumena provinco | ||
| Regiono | Urala federacia regiono | ||
| Distrikto | Tjumena distrikto | ||
| kampara municipo | Malkova kampara municipo | ||
| Ŝoseo | 71Н-1701 | ||
| Rivero | Turo | ||
| Situo | Subbotino | ||
| - koordinatoj | 57° 06′ 57″ N 65° 49′ 49″ O / 57.11583 °N, 65.83028 °O (mapo) | ||
| Loĝantaro | (2010) | ||
| Horzono | UTC+5 | ||
| Poŝtkodo | 625517 | ||
| ОКТМО | 71644445116 | ||
| OKATO | 71244845004 | ||
| Aŭtokodo | 72 | ||
| Telefonkodo | +7 3452 | ||
| |||
| |||
| |||
Subbotino (ruse Субботина, Subbotina) estas vilaĝo en Tjumena distrikto (Tjumena provinco, Rusio), parto de Malkova kampara municipo (ruse Мальковское сельское поселение).
Geografio
[redakti | redakti fonton]Subbotino situas en la sud-okcidenta parto de Tjumena provinco kaj la respektiva parto de Okcident-Siberia Malaltebenaĵo, ĉe rivero Turo, proksimume 22 km for de la suda rando de Tjumeno. Ĝi situas norde de la Malnova Tobolska landvojo, inter vilaĝoj Parenkino kaj Malkovo.
Historio
[redakti | redakti fonton]Komence de la 1860-aj jaroj loĝantoj okupiĝis pri grenkultivado, fiŝkaptado, buĉado de brutoj, faris ŝafajn felojn kaj bastonmatojn, vendadis fojnon, fiŝaĵon kaj etajn varojn aĉetitajn aliloke[1].
Vidu ankaŭ
[redakti | redakti fonton]Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ Стефановский, Василий (1860–1864). “Статистическое описание Тюменского округа Тобольской губернии, в промышленном отношении”, Тобольские губернские ведомости [citata laŭ: Тобольские губернские ведомости. Сотрудники и авторы: Книга II. Антология тобольской журналистики конца XIX — начала ХХ в. — Тюмень: Мандр и Ка, 2004. ISBN 5-93020-317-2.]. (ru), p. 61.