Un singe en hiver (filmo)

Un singe en hiver
filmo
Originala titolo	Un singe en hiver
Originala lingvo	franca lingvo
Kina aperdato	11 maj. 1962
Ĝenro	komedia dramo, filma dramo, filmo bazita de literatura verko
Kameraado	Louis Page
Reĝisoro(j)	Henri Verneuil
Scenaro	François Boyer • Henri Verneuil • Michel Audiard
Filmita en	Villerville • Lisieux
Loko de rakonto	Francio
Muziko de	Michel Magne
Rolantoj	Jean Gabin • Jean-Paul Belmondo • Suzanne Flon • Noël Roquevert • Paul Frankeur • André Dalibert • Anne-Marie Coffinet • Billy Kearns • Camille Guérini • Charles Bouillaud • Édouard Francomme • Gabriel Gobin • Gabrielle Dorziat • Geneviève Fontanel • Hans Verner • Hélène Dieudonné • Hella Petri • Henri Verneuil • Lucien Raimbourg • Marcelle Arnold • Paul Mercey • René Hell • Sylviane Margollé
IMDb
	v • d • r

Un singe en hiver ("Simio dum vintro") estas franca filmo de Henri Verneuil, adaptita el libro de Antoine Blondin, aperinta en 1962. Ĝi estis parte filmita en Villerville (Calvados), kiu estis alinomita "Tigreville" en la filmo.

Rakonto[redakti | redakti fonton]

En junio 1944, Albert Quentin, eksa mararmea fusilisto en Hindoĉinio, mastrumas hotelon Stella en normanda marbordo, kun sia edzino Suzanne. Li vojaĝas per alkoholo, por memori siajn vojaĝojn tra Ĉinio. Dum bombadoj, li promesas al Suzanne ne plu drinki, se la hotelo eskapos el detruo - promesite—plenumite.

Plurajn jarojn poste, iun nokton, eniras Gabriel Fouquet, publicisto. Li drinkas por forgesi la fiaskon de sia edziĝo, «vojaĝi» tra Hispanio kaj revi pri taŭrobataloj. La celo de lia alveno estas vidi sian filinon Marie, kiu vivas en pensionato. Dum li ludas kiel taŭristo kontraŭ aŭtomobiloj, li estas arestita de ĝendarmoj kaj Quentin lin eltiras el tiu afero. Dum memorinda drinkado, ili ekfajrigas artfajraĵon sur la marbordo.

La postan tagon, Gabriel Fouquet foriras kun sia filino kaj Quentin komparas lin al simio dum vintro.

Teĥnikaĵoj[redakti | redakti fonton]

Reĝisoro: Henri Verneuil
Scenaro: François Boyer, Henri Verneuil, Michel Audiard
adapto: François Boyer laŭ romano de Antoine Blondin (Éditions de la Table Ronde)
Dialogoj: Michel Audiard
Helpreĝisoroj: Claude Pinoteau, Maurice Kaminsky, Costa-Gavras
Muziko: Michel Magne - Le Tango Caminito
Foto: Louis Page
Sono: Jean Rieul
Registrado: Jean Zany
Perchman: Marcel Corvaisier
Dekoroj: Robert Clavel, helpita de Jacques Charuet, Georges Richard, François Sune
Script-girl: Lucile Costa
fotisto de scenejo: Marcel Dole
Ŝminkado: Yvonne Gasperina, Marcel Bordenave
Muntado: Monique kaj Françoise Bonnot
filmado: Studios Franstudio
Kino-produktoro: Cipra - Cité Films
Direktoro de produktado: Léon Sanz, Georges Vallon
Ĉefo de produktado: Jacques Bar

Distribuo: UFA - Comacico
Ĝenro: Komedio
Formato: Nigra-blanka - Totalvision - Monofonia sono - 35mm
Rolularo: Jean Fouchet
Eldonado: Laboratoire Eclair - Enregistrement Poste Parisien, studios Franstudio
Daŭro: 99 minutoj
Aperdato: 11-a de majo 1962 (Parizo, Francio)
Ekspluatada vizo: 25634

Rolularo[redakti | redakti fonton]

Jean Gabin: Albert Quentin, estro de hotelo "Stella"
Jean-Paul Belmondo: Gabriel Fouquet, juna viro
Suzanne Flon: Suzanne Quentin, edzino de Albert
Noël Roquevert: S-ro Landru, estro de ĉiovendejo
Paul Frankeur: S-ro Esnault, kafejestro
Gabrielle Dorziat: S-ino Victoria, direktorino
Marcelle Arnold: Flegistino de la pensionato
Hella Petri: Georgina, trinkejestro
Lucien Raimbourg: Ĝardenisto de la pensionato
Geneviève Fontanel: Marie-Jo , servistino de la hotelo
Sylviane Margollé: Marie Fouquet, filino de Gabriel
Camille Guérini: urbestro de la urbeto
Charles Bouillaud: Ŝoforo de taksio
Anne-Marie Coffinet: Simone, vendistino
Hélène Dieudonné: Joséphine, klientino de la kafejo
André Dalibert: Maurice, brigadisto
Paul Mercey: Fiŝ-vendisto
Gabriel Gobin: Kliento de la kafejo
René Hell: Kliento de la kafejo
Edouard Francomme: Kliento de la kafejo
Jean Verner: Germana turisto
Billy Kearns: aŭtomobilisto
Henri Verneuil: Germana oficiro (ne kreditita) (en la komenca rolularo de la filmo)

Komentoj[redakti | redakti fonton]

Estas la sola fojo kiam Jean Gabin kaj Jean-Paul Belmondo renkontiĝis en kino-produkto, kunveno de renoma aktoro kun reprezentanto de "Franca Nova Ondo".