Un singe en hiver (filmo)
Un singe en hiver | |
---|---|
![]() | |
Originala titolo | Un singe en hiver |
Originala lingvo | franca lingvo |
Kina aperdato | 11 maj. 1962 |
Ĝenro | komedia dramo, filma dramo, filmo bazita de literatura verko |
Kameraado | Louis Page |
Reĝisoro(j) | Henri Verneuil |
Scenaro | François Boyer • Henri Verneuil • Michel Audiard |
Filmita en | Villerville • Lisieux |
Loko de rakonto | Francio |
Muziko de | Michel Magne |
Rolantoj | Jean Gabin • Jean-Paul Belmondo • Suzanne Flon • Noël Roquevert • Paul Frankeur • André Dalibert • Anne-Marie Coffinet • Billy Kearns • Camille Guérini • Charles Bouillaud • Édouard Francomme • Gabriel Gobin • Gabrielle Dorziat • Geneviève Fontanel • Hans Verner • Hélène Dieudonné • Hella Petri • Henri Verneuil • Lucien Raimbourg • Marcelle Arnold • Paul Mercey • René Hell • Sylviane Margollé |
IMDb | |
Un singe en hiver ("Simio dum vintro") estas franca filmo de Henri Verneuil, adaptita el libro de Antoine Blondin, aperinta en 1962. Ĝi estis parte filmita en Villerville (Calvados), kiu estis alinomita "Tigreville" en la filmo.
Rakonto[redakti | redakti fonton]
En junio 1944, Albert Quentin, eksa mararmea fusilisto en Hindoĉinio, mastrumas hotelon Stella en normanda marbordo, kun sia edzino Suzanne. Li vojaĝas per alkoholo, por memori siajn vojaĝojn tra Ĉinio. Dum bombadoj, li promesas al Suzanne ne plu drinki, se la hotelo eskapos el detruo - promesite—plenumite.
Plurajn jarojn poste, iun nokton, eniras Gabriel Fouquet, publicisto. Li drinkas por forgesi la fiaskon de sia edziĝo, «vojaĝi» tra Hispanio kaj revi pri taŭrobataloj. La celo de lia alveno estas vidi sian filinon Marie, kiu vivas en pensionato. Dum li ludas kiel taŭristo kontraŭ aŭtomobiloj, li estas arestita de ĝendarmoj kaj Quentin lin eltiras el tiu afero. Dum memorinda drinkado, ili ekfajrigas artfajraĵon sur la marbordo.
La postan tagon, Gabriel Fouquet foriras kun sia filino kaj Quentin komparas lin al simio dum vintro.
Teĥnikaĵoj[redakti | redakti fonton]
- Reĝisoro: Henri Verneuil
- Scenaro: François Boyer, Henri Verneuil, Michel Audiard
- adapto: François Boyer laŭ romano de Antoine Blondin (Éditions de la Table Ronde)
- Dialogoj: Michel Audiard
- Helpreĝisoroj: Claude Pinoteau, Maurice Kaminsky, Costa-Gavras
- Muziko: Michel Magne - Le Tango Caminito
- Foto: Louis Page
- Sono: Jean Rieul
- Registrado: Jean Zany
- Perchman: Marcel Corvaisier
- Dekoroj: Robert Clavel, helpita de Jacques Charuet, Georges Richard, François Sune
- Script-girl: Lucile Costa
- fotisto de scenejo: Marcel Dole
- Ŝminkado: Yvonne Gasperina, Marcel Bordenave
- Muntado: Monique kaj Françoise Bonnot
- filmado: Studios Franstudio
- Kino-produktoro: Cipra - Cité Films
- Direktoro de produktado: Léon Sanz, Georges Vallon
- Ĉefo de produktado: Jacques Bar
- Distribuo: UFA - Comacico
- Ĝenro: Komedio
- Formato: Nigra-blanka - Totalvision - Monofonia sono - 35mm
- Rolularo: Jean Fouchet
- Eldonado: Laboratoire Eclair - Enregistrement Poste Parisien, studios Franstudio
- Daŭro: 99 minutoj
- Aperdato: 11-a de majo 1962 (Parizo, Francio)
- Ekspluatada vizo: 25634
Rolularo[redakti | redakti fonton]
- Jean Gabin: Albert Quentin, estro de hotelo "Stella"
- Jean-Paul Belmondo: Gabriel Fouquet, juna viro
- Suzanne Flon: Suzanne Quentin, edzino de Albert
- Noël Roquevert: S-ro Landru, estro de ĉiovendejo
- Paul Frankeur: S-ro Esnault, kafejestro
- Gabrielle Dorziat: S-ino Victoria, direktorino
- Marcelle Arnold: Flegistino de la pensionato
- Hella Petri: Georgina, trinkejestro
- Lucien Raimbourg: Ĝardenisto de la pensionato
- Geneviève Fontanel: Marie-Jo , servistino de la hotelo
- Sylviane Margollé: Marie Fouquet, filino de Gabriel
- Camille Guérini: urbestro de la urbeto
- Charles Bouillaud: Ŝoforo de taksio
- Anne-Marie Coffinet: Simone, vendistino
- Hélène Dieudonné: Joséphine, klientino de la kafejo
- André Dalibert: Maurice, brigadisto
- Paul Mercey: Fiŝ-vendisto
- Gabriel Gobin: Kliento de la kafejo
- René Hell: Kliento de la kafejo
- Edouard Francomme: Kliento de la kafejo
- Jean Verner: Germana turisto
- Billy Kearns: aŭtomobilisto
- Henri Verneuil: Germana oficiro (ne kreditita) (en la komenca rolularo de la filmo)
Komentoj[redakti | redakti fonton]
- Estas la sola fojo kiam Jean Gabin kaj Jean-Paul Belmondo renkontiĝis en kino-produkto, kunveno de renoma aktoro kun reprezentanto de "Franca Nova Ondo".
- La romano de Antoine Blondin ricevis premion "prix Interallié" en 1959.
- Kreiĝis Kunfrateco de "Un singe en hiver" :
- CONFRERIE DU SINGE EN HIVER
- 28, route du Littoral
- 14113 Villerville
- Ekzistas samtitola kanzono "Un singe en hiver" de Indochine (el albumo "Paradize", teksto de Jean-Louis Murat).
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
- Henri Désiré Landru#Kino (pri S-ro Landru, estro de ĉiovendejo)