Unio de Kapitalaj Merkatoj
La Unio de Kapitalaj Merkatoj (UKM) estas iniciato pri ekonomia politiko lanĉita de la eksa prezidanto de la Eŭropa Komisiono, Jean-Claude Juncker en la komenca ekspozicio de sia politika tagordo la 15an de julio 2014[1]. La ĉefa celo estis krei ununuran merkaton por kapitalo en la tuta teritorio de EU antaŭ la fino de 2019. La rezonado malantaŭ la ideo estis trakti la aferon, ke kompania financo dependas de ŝuldo (t.e. bankaj pruntoj) kaj la fakto, ke kapitalaj merkatoj en Eŭropo ne estis sufiĉe integritaj[2] por protekti EU kaj precipe la Eŭrozonon de estonta krizo. La Raporto de Kvin Prezidantoj de junio 2015 proponis la UKM-on por kompletigi la Bankan union de Eŭropa Unio kaj fine fini la projekton de Ekonomia kaj Mona Unio (EMU)[3]. La UKM supozeble altiros 2000 miliardojn da dolaroj pliajn al la eŭropaj kapitalmerkatoj grandlimtempe[4][5].
La UKM estis konsiderata kiel la "Nova limo de la ununura merkato de Eŭropo" de la Komisiono celante pritrakti la malsamajn problemojn ĉirkaŭ kapitalmerkatoj en Eŭropo kiel ekzemple: la redukto de merkata fragmentiĝo, diversigo de financaj fontoj, translimaj kapitalfluoj kun speciala atento por Malgrandaj kaj Mezgrandaj Entreprenoj (MMEoj)[6]. La projekto ankaŭ estis vidita kiel la fina paŝo por la kompletigo de la Ekonomia kaj Mona Unio, ĉar ĝi estis komplementa al la Banka unio de la Eŭropa Unio, kiu estis la scenejo por intensa leĝdona agado ekde ĝia lanĉo en 2012. La projekto ukm signifis centralizon kaj delegado de potencoj sur la supernacia nivelo kun la kampo de makroekonomia regado kaj banka superrigardo estante la plej trafita[7].
Por trakti la celojn deciditajn ĉe la kreado de la projekto, agadplano submetita al meztempa revizio estis proponita, konsistanta el pluraj prioritataj agoj kune kun leĝdonaj proponoj por harmoniigi regulojn kaj neleĝdonajn proponojn celantajn certigi bonajn praktikojn inter merkataj operatoroj kaj financaj firmaoj[8].
La nova Eŭropa Komisiono sub la gvidado de Ursula von der Leyen decidis antaŭenigi kaj fini la projekton komencitan de sia antaŭulo prilaborante novan longperspektivan strategion kaj traktante la problemojn, kiujn la projekto havis en la lastaj tempoj post la mezo de terminrevizio kaj la eliro de la UR de la EU[9]. Ĉi tio ankaŭ estas reliefigita en ŝia oferto por la prezidanteco de la Eŭropa Komisiono dum la elekta procezo, ĉar la ĉefa ekonomia moto de ŝia kampanjo estis "Ekonomio, kiu funkcias por homoj".
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Politikaj gvidlinioj de la Prezidanto Juncker ĉe la retejo de la Eŭropa Komisiono
- ↑ Lannoo, K. and A. Thomadakis (2019), “Rebranding Capital Markets Union: A Market Finance Action Plan”, CEPS-ECMI Task Force Report, Centre for European Policy Studies.
- ↑ La raporto de la kvin prezidantoj Eŭropa Komisiono
- ↑ Wright, William, and Laurence Bax. "What do EU capital markets look like post-Brexit." New Financial, September (2016).
- ↑ Guersent, Olivier. « L'Union des marchés de capitaux : progrès réalisés et prochaines étapes », Revue d'économie financière, vol. 125, no. 1, 2017, pp. 137-150.
- ↑ Quaglia, L., Howarth, D., & Liebe, M. (2016). The Political Economy of European Capital Markets Union. JCMS: Journal of Common Market Studies, 54, 185–203. doi:10.1111/jcms.12429
- ↑ Braun, B., Gabor, D., & Hübner, M. (2018). Governing through financial markets: Towards a critical political economy of Capital Markets Union. Competition & Change, 22(2), 101–116. doi:10.1177/1024529418759476
- ↑ Ringe, W.-G. (2015). Capital Markets Union for Europe: a commitment to the Single Market of 28. Law and Financial Markets Review, 9(1), 5–7. doi:10.1080/17521440.2015.1032059
- ↑ La prioritatoj de la Komisiono Van der Leyen por 2019-2024 www.europarl.europa.eu.