Zoltán Nadányi
| Zoltán Nadányi | ||
|---|---|---|
| ||
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | 9-an de oktobro 1892 en Girișu Negru | |
| Morto | 2-an de februaro 1955 (62-jaraĝa) en Budapeŝto | |
| Tombo | Nova tombejo de Budapeŝto vd | |
| Ŝtataneco | Hungario vd | |
| Profesio | ||
| Okupo | poeto • verkisto • tradukisto vd | |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
NADÁNYI Zoltán (pron. nada:nji) estis hungara poeto, tradukisto naskita en Feketegyörös la 8-an de oktobro 1892 kaj mortinta en Budapeŝto la 2-an de februaro 1955.
Biografio[redakti | redakti fonton]
Zoltán Nadányi devenis el bienula familio. Li finis jurakademion en Nagyvárad kaj ekde 1917 li estis ĵurnalisto kaj redaktoro tie ĉe la Magyar Szó. En 1920 li translokiĝis Budapeŝton kaj estiĝis kunlaboranto de Pesti Napló. Inter 1926 kaj 1944 li estis ĉefarkivisto de Bihar (reĝa departemento) en Berettyóújfalu, Nagyvárad kaj redaktis la gazeton Bihar. Ekde 1944 ĝis sia morto li vivis en Budapeŝto. Li estis membro de Societo Petőfi (1929) kaj de Societo Kisfaludy (1936).
Ĉefaj verkoj[redakti | redakti fonton]
- Ilonka (versek, Nagyvárad, 1914);
- Kerekerdő (versek, Nagyvárad, 1917);
- Furcsa vendég (versek, Bp., 1921);
- Szegényember naplója (elb., Bp., 1935);
- Gyertek énekeljünk (versek, Bp., 1944);
- Aranypiros pillangó (válogatott versek, leánya, N. Gertrud utószavával, Bp., 1955);
- Hét falu kovácsa (verses színmű, 1956).
Bibliografio[redakti | redakti fonton]
- Füst Milán: Emlékezések és tanulmányok (Bp., 1956);
- Illés Endre: Krétarajzok (Bp., 1957);
- Kosztolányi Dezső: Írók, festők, tudósok (Bp., 1958);
- Vas István: Évek és művek (Bp., 1958).